فریبا کجوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
غفار کیانی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
قربانعلی نعمت زاده - پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری طبرستان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
یوسف قاسمی - پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری طبرستان

توت فرنگی گیاهی علفی، چند ساله ، متعلق به خانواده فراگاریا و یکی از منابع غنی ویتامین ها و مواد معدنی است. مطالعه حاضر جهت تعیین مناسب ترین غلظت تنظیم کننده های رشد اکسین و سایتوکینین به منظور دست یابی به بیشترین بازده در تولید گیاهچه های درون شیشه ای گیاه توت فرنگی (رقم دیامانت) انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در محیط کشت پایه MS اجرا گردید. در این آزمایش سطوح مختلف از تنظیم کننده های رشد BA (۲/۰، ۵/۰، ۱ و۲ میلی گرم در لیتر ) IBA وNAA (صفر، ۱/۰ و ۵/۰ میلی گرم در لیتر) در ترکیب با هم جهت باززایی ریزنمونه های نوک شاخساره و NAA و IBA (۲/۰، ۵/۰ و ۱ میلی گرم در لیتر) جهت ریشه زایی به طور جداگانه بررسی شدند. تعداد و طول شاخساره های باززایی شده و میزان تولید ریشه و طول آن در هر ریزنمونه اندازه گیری و بررسی گردید. بالاترین میزان باززایی در محیط MS حاوی ۱ میلی گرم در لیتر BA بدست آمد. بیشترین طول شاخساره در تیمار ترکیبی ۵/۰ میلی گرم در لیتر BA و ۵/۰ میلی گرم در لیتر IBA مشاهده شد . بیشترین میزان ریشه زایی در محیط کشت MS ۲/۱ حاوی ۲/۰ میلی گرم در لیتر NAA و طویل ترین ریشه در تیمار شاهد مشاهده گردید.

Growth regulators, Regeneration, Rooting, Strawberry, Shoot, باززایی, تنظیم کننده های رشد, توت فرنگی, ریشه زایی, شاخساره