CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی ساختار ژنتیکی و دقت انتساب افراد به پنج جمعیت اسب با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

عنوان مقاله: بررسی ساختار ژنتیکی و دقت انتساب افراد به پنج جمعیت اسب با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-10-24_014
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

رضا سید شریفی - University of Mohaghegh Ardabili
سجاد بادبرین - Animal Science Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, I
حسن خمیس آبادی - Animal Science Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, I
نعمت هدایت ایوریق - University of Mohaghegh Ardabili
جمال سیف دواتی - University of Mohaghegh Ardabili

خلاصه مقاله:
در بعضی موارد به دلیل هم پوشانی صفات ظاهری و عدم ثبت اطلاعات والدینی، تعیین نژاد یک اسب با مشکل مواجه می ­شود. استفاده از روش ­های مولکولی انتساب افراد به جمعیت اولیه می ­تواند کمک قابل توجهی در این زمینه باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی ساختار ژنتیکی و میزان دقت انتساب اسب­ها به جمعیت­ های مبداء با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره انجام گرفت. برای این منظور از ۱۶۵ راس اسب شامل نژادهای کاسپین (۳۵ نمونه)، عرب (۳۶ نمونه)، ترکمن (۳۰ نمونه) و تاروبرد (۲۸ نمونه) و یک جمعیت آمیخته ترکمن- تاروبرد (۳۶ نمونه) به ­صورت تصادفی نمونه خون تهیه شد. واکنش زنجیره­ای پلی مراز با استفاده از ۱۲ نشانگر ریزماهواره توصیه شده توسط انجمن جهانی ژنتیک حیوانی (ISAG) انجام و محصولات حاصله روی ژل اکریل آمید ۸ درصد تفکیک و با استفاده از رنگ آمیزی نیترات نقره نمایان شد. برآورد متغیرهای ژنتیکی مانند تعداد آلل موثر و میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار نشان­ دهنده تنوع ژنتیکی قابل توجهی در نشانگرهای مورد استفاده بود. از میان نشانگرهای بررسی شده، نشانگر AHT۴ با ۲۰/۱۱ آلل بیشترین و نشانگر AHT۵ با ۲۸/۴ آلل کمترین تعداد آلل موثر و نشانگر AHT۴ (۸۲/۰) بیشترین و نشانگر ASB۱۷ (۶۷/۰) کمترین میزان تنوع ژنتیکی را نشان دادند. بیشترین و کمترین میزان فاصله ژنتیکی بین نژاد تاروبرد و نژادهای عرب و کاسپین (۹۱/۰) و نژاد تاروبرد با جمعیت آمیخته (۱۰/۰) محاسبه شد. در مجموع نشانگرهای مورد استفاده توانستند ۷۹ درصد از افراد را به­ درستی به جمعیت مبدا منتسب نمایند. بنابراین نشانگرهای ریزماهواره در برخی موارد کمک خوبی جهت تعیین منشاء نژادی اسب ­های کشور هستند.

کلمات کلیدی:
Assignment Tests, Genetic Diversity, Microsatellite Markers, Purebred Horses, تنوع ژنتیکی, آزمون انتساب, اسب های خالص, نشانگرهای ریزماهواره

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1275060/