بررسی ساختار ژنتیکی و دقت انتساب افراد به پنج جمعیت اسب با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
عنوان مقاله: بررسی ساختار ژنتیکی و دقت انتساب افراد به پنج جمعیت اسب با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-10-24_014
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-10-24_014
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا سید شریفی - University of Mohaghegh Ardabili
سجاد بادبرین - Animal Science Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, I
حسن خمیس آبادی - Animal Science Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, I
نعمت هدایت ایوریق - University of Mohaghegh Ardabili
جمال سیف دواتی - University of Mohaghegh Ardabili
خلاصه مقاله:
رضا سید شریفی - University of Mohaghegh Ardabili
سجاد بادبرین - Animal Science Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, I
حسن خمیس آبادی - Animal Science Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, I
نعمت هدایت ایوریق - University of Mohaghegh Ardabili
جمال سیف دواتی - University of Mohaghegh Ardabili
در بعضی موارد به دلیل هم پوشانی صفات ظاهری و عدم ثبت اطلاعات والدینی، تعیین نژاد یک اسب با مشکل مواجه می شود. استفاده از روش های مولکولی انتساب افراد به جمعیت اولیه می تواند کمک قابل توجهی در این زمینه باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی ساختار ژنتیکی و میزان دقت انتساب اسبها به جمعیت های مبداء با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره انجام گرفت. برای این منظور از ۱۶۵ راس اسب شامل نژادهای کاسپین (۳۵ نمونه)، عرب (۳۶ نمونه)، ترکمن (۳۰ نمونه) و تاروبرد (۲۸ نمونه) و یک جمعیت آمیخته ترکمن- تاروبرد (۳۶ نمونه) به صورت تصادفی نمونه خون تهیه شد. واکنش زنجیرهای پلی مراز با استفاده از ۱۲ نشانگر ریزماهواره توصیه شده توسط انجمن جهانی ژنتیک حیوانی (ISAG) انجام و محصولات حاصله روی ژل اکریل آمید ۸ درصد تفکیک و با استفاده از رنگ آمیزی نیترات نقره نمایان شد. برآورد متغیرهای ژنتیکی مانند تعداد آلل موثر و میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار نشان دهنده تنوع ژنتیکی قابل توجهی در نشانگرهای مورد استفاده بود. از میان نشانگرهای بررسی شده، نشانگر AHT۴ با ۲۰/۱۱ آلل بیشترین و نشانگر AHT۵ با ۲۸/۴ آلل کمترین تعداد آلل موثر و نشانگر AHT۴ (۸۲/۰) بیشترین و نشانگر ASB۱۷ (۶۷/۰) کمترین میزان تنوع ژنتیکی را نشان دادند. بیشترین و کمترین میزان فاصله ژنتیکی بین نژاد تاروبرد و نژادهای عرب و کاسپین (۹۱/۰) و نژاد تاروبرد با جمعیت آمیخته (۱۰/۰) محاسبه شد. در مجموع نشانگرهای مورد استفاده توانستند ۷۹ درصد از افراد را به درستی به جمعیت مبدا منتسب نمایند. بنابراین نشانگرهای ریزماهواره در برخی موارد کمک خوبی جهت تعیین منشاء نژادی اسب های کشور هستند.
کلمات کلیدی: Assignment Tests, Genetic Diversity, Microsatellite Markers, Purebred Horses, تنوع ژنتیکی, آزمون انتساب, اسب های خالص, نشانگرهای ریزماهواره
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1275060/