بررسی ساختار ژنتیکی و دقت انتساب افراد به پنج جمعیت اسب با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAP-10-24_014

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400

چکیده مقاله:

در بعضی موارد به دلیل هم پوشانی صفات ظاهری و عدم ثبت اطلاعات والدینی، تعیین نژاد یک اسب با مشکل مواجه می ­شود. استفاده از روش ­های مولکولی انتساب افراد به جمعیت اولیه می ­تواند کمک قابل توجهی در این زمینه باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی ساختار ژنتیکی و میزان دقت انتساب اسب­ها به جمعیت­ های مبداء با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره انجام گرفت. برای این منظور از ۱۶۵ راس اسب شامل نژادهای کاسپین (۳۵ نمونه)، عرب (۳۶ نمونه)، ترکمن (۳۰ نمونه) و تاروبرد (۲۸ نمونه) و یک جمعیت آمیخته ترکمن- تاروبرد (۳۶ نمونه) به ­صورت تصادفی نمونه خون تهیه شد. واکنش زنجیره­ای پلی مراز با استفاده از ۱۲ نشانگر ریزماهواره توصیه شده توسط انجمن جهانی ژنتیک حیوانی (ISAG) انجام و محصولات حاصله روی ژل اکریل آمید ۸ درصد تفکیک و با استفاده از رنگ آمیزی نیترات نقره نمایان شد. برآورد متغیرهای ژنتیکی مانند تعداد آلل موثر و میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار نشان­ دهنده تنوع ژنتیکی قابل توجهی در نشانگرهای مورد استفاده بود. از میان نشانگرهای بررسی شده، نشانگر AHT۴ با ۲۰/۱۱ آلل بیشترین و نشانگر AHT۵ با ۲۸/۴ آلل کمترین تعداد آلل موثر و نشانگر AHT۴ (۸۲/۰) بیشترین و نشانگر ASB۱۷ (۶۷/۰) کمترین میزان تنوع ژنتیکی را نشان دادند. بیشترین و کمترین میزان فاصله ژنتیکی بین نژاد تاروبرد و نژادهای عرب و کاسپین (۹۱/۰) و نژاد تاروبرد با جمعیت آمیخته (۱۰/۰) محاسبه شد. در مجموع نشانگرهای مورد استفاده توانستند ۷۹ درصد از افراد را به­ درستی به جمعیت مبدا منتسب نمایند. بنابراین نشانگرهای ریزماهواره در برخی موارد کمک خوبی جهت تعیین منشاء نژادی اسب ­های کشور هستند.

نویسندگان

رضا سید شریفی

University of Mohaghegh Ardabili

سجاد بادبرین

Animal Science Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, I

حسن خمیس آبادی

Animal Science Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, I

نعمت هدایت ایوریق

University of Mohaghegh Ardabili

جمال سیف دواتی

University of Mohaghegh Ardabili

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Aljumaah, R.S., M.M. Alobre and R.M. Alatiyat. ۲۰۱۵. Use of ...
  • Baumung, R., V. Cubric-Curik, K. Schwend, R. Achmann and J. ...
  • Behl, R., J. Behl, A. Gupta, S.C. Gupta and S.P.S. ...
  • Behroozinia, Q., S.D. Mirhosseini, F. Afraz, A. Sohrabi A. Mohammadi, ...
  • Bjornstad, G. and K.H. Roed. ۲۰۰۱. Breed demarcation and potential ...
  • Bjornstad, G. and K.H. Roed. ۲۰۰۲. Evaluation of factors affecting ...
  • Ciampolini, R., V. Cetica, E. Ciani, E. Mozzanti, X. Fosella ...
  • Cornuet, J.M., S. Piry, G. Luikart, A. Estoup and M. ...
  • Dalvit, C., M. De Marchi, R. Dal Zotto, M. Gervaso, ...
  • Ghasemi M., M.R. Mohammad Abadi, A.S. Esmaeilizadeh Kashkoyeh and M. ...
  • Hemati, B., M.H. Banabazi, S. Shahkarami, E. Mohandesan and P. ...
  • Maudet, C., G. Luikart and P. Taberlet. ۲۰۰۲. Genetic diversity ...
  • Miller, S.A., D.D. Dykes and H.F. Polesky. ۱۹۸۸. A simple ...
  • Montazeri, M., A.S. Massoudi, R. Preacher and D. Khan Khorasani. ...
  • Peakall, R. and P.E. Smouse. ۲۰۱۲. GenAlEx ۶.۵: genetic analysis ...
  • Pirani, N. and A. Mohammad Hashemi. ۲۰۱۰. Individuals assignment to ...
  • Piry, S., A. Alapetite, J. M. Cornuet, D. Paetkau, L. ...
  • Samozad, M., M. Nasiri, A.S. Aslami Nezhad, M. Tahmores Poor, ...
  • Talle, S.B., E. Fimland, O. Syrstad, T. Meuwissen and H. ...
  • Thirstrup, J.P., C. Pertoldi and V. Loeschcke. ۲۰۰۸. Genetic analysis, ...
  • Van de Goor, L.H.P., W.A. Van Haeringen and J.A. Lenstra. ...
  • Yeh, F.C., R.C. Yang and T. Boyle. ۲۰۰۰. POPGENE VERSION ...
  • Aljumaah, R.S., M.M. Alobre and R.M. Alatiyat. ۲۰۱۵. Use of ...
  • Baumung, R., V. Cubric-Curik, K. Schwend, R. Achmann and J. ...
  • Behl, R., J. Behl, A. Gupta, S.C. Gupta and S.P.S. ...
  • Behroozinia, Q., S.D. Mirhosseini, F. Afraz, A. Sohrabi A. Mohammadi, ...
  • Bjornstad, G. and K.H. Roed. ۲۰۰۱. Breed demarcation and potential ...
  • Bjornstad, G. and K.H. Roed. ۲۰۰۲. Evaluation of factors affecting ...
  • Ciampolini, R., V. Cetica, E. Ciani, E. Mozzanti, X. Fosella ...
  • Cornuet, J.M., S. Piry, G. Luikart, A. Estoup and M. ...
  • Dalvit, C., M. De Marchi, R. Dal Zotto, M. Gervaso, ...
  • Ghasemi M., M.R. Mohammad Abadi, A.S. Esmaeilizadeh Kashkoyeh and M. ...
  • Hemati, B., M.H. Banabazi, S. Shahkarami, E. Mohandesan and P. ...
  • Maudet, C., G. Luikart and P. Taberlet. ۲۰۰۲. Genetic diversity ...
  • Miller, S.A., D.D. Dykes and H.F. Polesky. ۱۹۸۸. A simple ...
  • Montazeri, M., A.S. Massoudi, R. Preacher and D. Khan Khorasani. ...
  • Peakall, R. and P.E. Smouse. ۲۰۱۲. GenAlEx ۶.۵: genetic analysis ...
  • Pirani, N. and A. Mohammad Hashemi. ۲۰۱۰. Individuals assignment to ...
  • Piry, S., A. Alapetite, J. M. Cornuet, D. Paetkau, L. ...
  • Samozad, M., M. Nasiri, A.S. Aslami Nezhad, M. Tahmores Poor, ...
  • Talle, S.B., E. Fimland, O. Syrstad, T. Meuwissen and H. ...
  • Thirstrup, J.P., C. Pertoldi and V. Loeschcke. ۲۰۰۸. Genetic analysis, ...
  • Van de Goor, L.H.P., W.A. Van Haeringen and J.A. Lenstra. ...
  • Yeh, F.C., R.C. Yang and T. Boyle. ۲۰۰۰. POPGENE VERSION ...
  • نمایش کامل مراجع