ارزیابی ظرفیت سازگاری کشاورزان در برابر افت کمی و کیفی آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دهستان قنوات)
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: فصلنامه مدیریت آب و آبیاری، دوره: 11، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JWIM-11-2_021
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 389
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران ایران.
دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران ایران
چکیده
موضوع برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی به عنوان یک مسئله مشترک در مناطق خشک و نیمه خشک در دنیا است. این مسئله در بسیاری از دشت های ایران مانند دهستان قنوات قم، سبب افت کمی وکیفی آب زیرزمینی شده است و ذی نفعان این منابع، با چالش های جدی مواجه شده اند. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی ظرفیت سازگاری کشاورزان در برابر افت کمی و کیفی آب زیرزمینی می باشد. در همین راستا ابتدا محتوا و ساختار ابعاد ظرفیت سازگاری، با استفاده از مطالعات پیشین شناسایی شده و سپس براساس خروجی تحلیل پاسخ های پرسشنامه طراحی شده با استفاده از سنجش پایایی و در نهایت روش معادلات ساختاری، ابعاد مهم و تاثیرگذار در محدوده مطالعاتی بدست آمده است. سپس به منظور بررسی و مقایسه سازگاری روستاهای مختلف، با سنجش ارتباط ابعاد ظرفیت سازگاری و خصوصیات فردی و فنی کشاورزان، شاخص ظرفیت سازگاری ارائه و محاسبه شده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که مهم ترین ابعاد تاثیرگذار بر ظرفیت سازگاری، نوآوری و ریسک پذیری است، درحالی که ابعاد حکمرانی و اعتماد به دولت، تاثیر قابل توجهی بر ظرفیت سازگاری منطقه مطالعاتی نداشتند. این خروجی، نشان از اعتماد پایین کشاورزان این منطقه به سیاست های اجرایی دولت در خصوص امور کشاورزی و مدیریت منابع آب زیرزمینی دارد. با محاسبه شاخص ظرفیت سازگاری برای روستاهای مختلف مشخص شد که سه روستای دولت آباد، مومن آباد و عبدالله آباد، بیشترین سازگاری را در این منطقه دارند. در سمت مقابل به سبب تعدد خرده مالکان و عدم تمایل به کاشت محصولات جدید، روستاهای والیجرد و مراد آباد دارای کم ترین ظرفیت سازگاری هستند.کلیدواژه ها
خصوصیات فردی و فنی کشاورزان, شاخص ظرفیت سازگاری, کیفیت منابع آب زیرزمینی, مدل سازی معادلات ساختاریاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.