شواهدی آماری از نقش های وجهی «ب» در فارسی نو: مطالعه ای درزمانی
عنوان مقاله: شواهدی آماری از نقش های وجهی «ب» در فارسی نو: مطالعه ای درزمانی
شناسه ملی مقاله: JR_LRR-11-6_016
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_LRR-11-6_016
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
روح الله مفیدی - Assistant Professor of Linguistics, English Department, Faculty of Humanities, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran
خلاصه مقاله:
روح الله مفیدی - Assistant Professor of Linguistics, English Department, Faculty of Humanities, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran
عنصر تصریفی «ب» در نظام وجه فارسی نو تاکنون سه نقش دستوری نشانه وجه التزامی، نشانه وجه امری و نشانه آینده را برعهده داشته است که وجه اشتراک آنها غیرقطعی بودن وقوع رویداد (درتقابل با گزارش وقوع قطعی رویداد در وجه اخباری) است. تحقیق حاضر که بر اساس پیکرهای متشکل از نمونهگیری از ۵۵ اثر مکتوب در یک بازه یازده قرنی (قرن ۴ تا ۱۴ هجری) انجام گرفته است، نشان میدهد که در طول این دوره، بسامد «ب» در نقش نشانه وجه التزامی سه برابر، و در نقش نشانه وجه امری دوونیم برابر شده است، ولی نقش وجهی سوم (نشانه آینده) عمدتا در قرنهای ۴ تا ۶ فعال بوده و بهتدریج متوقف شده است. همچنین، بهاستناد دادههای پیکره و آمارهای توصیفی ارائهشده در مقاله، از قرن ۱۳ کاربرد «ب» که قبلا تقریبا منحصر به افعال ساده بوده، به قلمرو افعال مرکب نیز گسترش یافته است. ازسوی دیگر، بینظمیهایی در آمارهای افزایش بسامد «ب» در پیکره در طول یازده قرن دیده میشود که نگارنده تلاش کرده است با توسل به فرضیههایی چون کهنگرایی دستوری در بعضی متون و تحریف احتمالی الگوهای دستوری در فرایند نسخهنویسی، آنها را تحلیل کند. درمجموع، آمارها نشان میدهد که دستوری شدگی «ب» از قبل از قرن ۴ آغاز شده بوده و در طول این یازده قرن ادامه یافته و در فارسی امروز نیز بسامد آن همچنان در دهههای اخیر در حال افزایش بوده است.
کلمات کلیدی: future, grammaticalization, imperative, mood marker, New Persian, subjunctive, واژههای کلیدی: آینده, التزامی, امری, دستوری شدگی, فارسی نو, نشانه وجه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1249488/