صفات بلاغی با تکیه بر جنبه های کنایی آن در غزلیات سعدی شیرازی

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 8، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_JLCR-8-2_009
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 608
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

کبری شبان قوچان عتیق

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.

محمود طاووسی

استادگروه زبان وادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.

مهدی ماحوزی

دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن رودهن، ایران.

چکیده

مبحث دستور در عرصه بیکران زبان و ادبیات فارسی به عنوان یکی از مباحث اساسی فنون و نظم سخن بسیار پرکاربرد است. با توجه به این امر، بررسی بن مایه ها و عناصر درونی این مقوله بستر مناسبی را برای تحقیق و پژوهش بسیار فراهم می آورد. «صفت» یکی از مقوله های دستور زبان فارسی است و کار آن از نظر منطقی و دستوری در کلام، خاص کردن موصوف است. در عین حال، «کنایه» از مباحث بیان و بدیع است که از طریق استدلال و دریافت معنی صورت می گیرد. یکی از شگردهای زبانی سعدی، آوردن صفات و تعابیر کنایی زیباست که از آن برای برجسته سازی کلام خویش بهره می گیرد و با کمک این عناصر شاعرانه و بدیع بر جذابیت کلام خود می افزاید. هدف از این جستار، بررسی بسامد عناصر و بن مایه های صفت با توجه به جنبه های کنایی آن از نظر ساختار لفظی، انواع صفت و روابط و مناسبات آن در غزلیات سعدی شیرازی است. روش کار در این پژوهش، توصیفی آماری است. صفت های کنایی به عنوان یکی از اجزای سازنده زبان محاوره در غزلیات سعدی نمود بسیار روشن و آشکاری دارد که البته در این میان، سهم سعدی در کاربرد صفت های کنایی به طور محسوسی کمتر از هم عصران خود است.

کلیدواژه ها

صفت, کنایه, غزلیات, سعدی شیرازی, دستور, بلاغت, شگردهای هنری

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.