مقایسه رویکردهای برنامه ریزی پویا، خطی و غیرخطی در بهره برداری بهینه از مخزن (مطالعه موردی: خشکسالی سال های ۸۰-۱۳۷۷ شبکه های کشاورزی زاینده رود اصفهان)
- سال انتشار: 1393
- محل انتشار: نشریه آبیاری و زهکشی ایران، دوره: 8، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_IDJ-8-4_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 453
نویسندگان
فارغ التحصیل دکترای سازه های آبی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
دانشیار دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه امیرکبیر، تهران، ایران
استاد دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده
با توجه به محدودیت منابع آب و وقوع خشکسالیهای متناوب در کشور، استفاده از سیاستهای کارآمد در بهرهبرداری از مخازن سدها اهمیت زیادی یافته است. در این خصوص رویکردهای مختلفی را میتوان اعمال نمود که نوع مدلسازی و فرضیات آنها میتواند تعیینکننده باشد. در این تحقیق، چهار رویکرد مدیریت تخصیص بهینه آب کشاورزی در شرایط خشکسالی در شبکه زایندهرود اصفهان (دوره ۷۸-۱۳۷۷ تا ۸۰-۱۳۷۹) با استفاده از مجموعهای از شاخصهای عملکردی مخزن مورد مقایسه قرار گرفته است. رویکردهای فوق عبارت بودند از: ۱) مدلسازی DP با ملاحظه قطعیت جریان ورودی به مخزن و نیاز ثابت آب بخش کشاورزی، ۲) مدلسازی SDP با ملاحظه عدم قطعیت جریان ورودی و نیاز ثابت آب کشاورزی، ۳) مدلسازی SSDP با ملاحظات مد نظر در رویکرد دوم و ۴) ملاحظه نیاز متغیر کشاورزی با دخالت دادن جزئیات تخصیص آب در مراحل مختلف رشد گیاهی، بین محصولات مختلف و شبکههای کشاورزی پاییندست با مدلهای LP و NLP و نیز مدنظر قراردادن قطعیت جریان. نتایج نشان داد از منظر فرایند مدلسازی، رویکرد اول و چهارم بهترتیب سادهترین و پیچیدهترین مراحل را بههمراه داشتند. از منظر شاخصهای کارایی مانند اعتمادپذیری (زمانی و کمی)، حداکثر کمبودها و مجموع آن، رویکردهای احتمالاتی که در آنها عدم قطعیت جریان ورودی لحاظ گردیده بهترتیب با مقادیر ۳۸%، ۶۸%، ۱۵۷ و ۳۳۰ MCM شاخصهای نامبرده، عملکرد بهتری نسبت به سایرین داشته و این برتری عملکرد برای رویکرد سوم بارزتر بوده است. مقایسه سود حاصل از رویکردهای بهینهسازی تحقیق با سود واقعی بهرهبرداری از سیستم، افزایش ۶۸ تا ۷۳ درصدی متوسط سود را نشان داد.کلیدواژه ها
بهینه سازی, DP, SDP, SSDP, LP, NLP, زاینده روداطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.