محمد کردبچه - معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی

هدف مقاله حاضر، ارائه چارچوب، انگیزهها، چالشهای اجرا و گزینه های طراحی و تجربیات واقعی کاربرد نظام بودجه ریزی و مدیریت مبتنی بر نتیجه است. این نظام، از طریق افزایش دامنه اطلاعات و نوع اطلاعات تولید شده و به کار برده شده، دامنه مدیریت و بودجهریزی را ارتقا میدهد. نظام بودجه ریزی و مدیریت مبتنی بر نتیجه، مکمل نظام بودجه ریزی بر مبنای محصول است و کارایی روشهای اندازه گیری، اثربخشی مدیریت و بودجه ریزی را افزایش میدهد. مهمترین چالشهای پیشرو در اجرای این نظام، عبارتاند از: اندازه گیری میزان تحقق نتیجه، هزینهیابی نتایج، وجود سلیقههای مختلف در ارزشیابی، بررسی نتایج مشترک بین چند سازمان و مشکلات مربوط به فرآوری اطلاعات. انگیزهها و دلایل اجرای نظام بودجه ریزی و مدیریت مبتنی بر عملکرد نیز عبارتاند از: افزایش کارایی و اثربخشی بخش دولتی، بهبود آموخته ها، تدوین بهتر سیاستها و برنامه های اجرایی و افزایش شفافیت و پاسخگویی. برای تبیین کاربرد نظام مذکور، به تجربیات نه کشور عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در اجرای آن اشاره می شود. این کشورها دریافته اند که نیاز روزافزونی به افزایش فعالیت ها و ستانده های دولت، تقویت پاسخگویی برای فعالیت ها و نتایج، افزایش کارایی و اثربخشی در اجرای برنامه ها وجود دارد. تا جایی که این اهداف، مدیریت و بودجه ریزی بخش عمومی را تحت تاثیر قرار می دهد، انتظار می رود اجرای نظام بودجه ریزی و مدیریت مبتنی بر نتیجه، تداوم یابد تا در کشورهای مزبور، به میزان کافی توسعه یابد و در سال های آینده، به سایر کشورها نیز گسترش پیدا کند.

Public Sector Management, Data Based Management, Output-Based Management, Performance indicator, بودجه ریزی، مدیریت بخش عمومی، کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه(OECD)۱، مدیریت مبتنی برداده، مدیریت مبتنی برستانده، شاخص های عملکرد