مشخصه های رسوبی و ژئوشیمیایی نهشته های ساحلی جزیره هرمز در جنوب ایران

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: فصلنامه پژوهش های چینه نگاری و رسوب شناسی، دوره: 36، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_JSSR-36-2_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 360
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مهدی غلام دخت بندری

کارشناس ارشد رسوب شناسی، اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری هرمزگان، استان هرمزگان، بندرعباس، ایران

پیمان رضائی

دانشیار، گروه زمین شناسی دانشگاه هرمزگان، ایران

منصور قربانی

استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه هرمزگان، ایران

چکیده

جزیره هرمز در ورودی خلیج فارس و دریای عمان، نماد دیاپیریسم در ایران و سری هرمز است. باتوجه به موقعیت قرارگیری جزیره و نظر به برنامه های توسعه ای برای ساحل جزیره هرمز، شناخت ترکیب و ویژگی های رسوبات ساحل این جزیره اهمیت فراوانی دارد. پژوهش حاضر با هدف مطالعه ویژگی های رسوبی، کانی شناسی و ژئوشیمیایی رسوبات ساحلی این جزیره انجام شد.در پژوهش حاضر، ۲۰ نمونه سنگی از گراول های موجود در محدوده مورد مطالعه مقطع نازک گردید؛ همچنین ۲۷ نمونه رسوب سطحی از ۹ ایستگاه برداشت و آزمایش های پایه رسوب شناسی، کانی شناسی کمی به روش XRD، شناسایی کانی های سنگین با استفاده از محلول برموفرم و خاصیت مغناطیسی، سنجش فلزات سنگین و اکسیدهای اصلی به روش XRF و مطالعه کانی شناسی به کمک میکروسکوپ پلاریزان روی آنها انجام شدند. نتایج نشان دادند رسوبات ازنظر دانه بندی در محدوه ماسه تا ماسه گراولی قرار می گیرند. مقدار متوسط کربنات کلسیم ۳۲ تا ۶۲ درصد محاسبه شد. کانی شناسی رسوبات نشان داد مجموعه ای از کانی های هماتیت، کلسیت، کوارتز، فلدسپات، پلاژیوکلاز، دولومیت، آراگونیت، کانی های رسی(کائولینیت و ایلیت) و کانی های سنگین (مگنتیت، هماتیت، الیژیست، اپیدوت، پیروکسن، پیریت، گوتیت، لیمونیت، آپاتیت، باریت، زیرکن، فلوریت) اجزای متشکله رسوبات سطحی را تشکیل می دهند. مطالعه مقاطع نازک نشان داد بیشتر گراول های موجود در ساحل منشا آذرین دارند و ترکیب ریولیتی و تراکیتی را نشان می دهند. یافته های پژوهش حاضر نشان دادند منشا اصلی این رسوبات، دگرسانی و فرسایش سنگ های سری هرمز(پرکامبرین پسین- کامبرین پیشین) در مرکز این جزیره در شرایط آب وهوای گرم مرطوب است.

کلیدواژه ها

جزیره هرمز, رسوب شناسی, کانی شناسی, ژئوشیمی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.