واکاوی اندیشه دم غنیمت شمری خیامی در شعر علی محمود طه مصری
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: کاوش نامه ادبیات تطبیقی، دوره: 5، شماره: 17
- کد COI اختصاصی: JR_JCCL-5-17_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 572
نویسندگان
استاد گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه بوعلی سینا همدان
دانشیارگروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه تربیت مدرس تهران
دانشجوی دکترای رشته زبان و ادبیات عرب دانشگاه بوعلی سینا همدان
چکیده
دم غنیمت شمری؛ به معنای پاسداشت لحظه ها، فراموشی تلخی های گذشته وکنارنهادن نگرانی های آینده، پدیده ای است معنایی در شعر خیام که از نگرشی ژرف به جهان سربسته و پر رمز و راز شکل می گیرد و پرسش های وجودگرایانه از ویژگی های بارز آن به شمار می رود. این مفهوم در شعر شاعران معاصر عرب، انعکاسی گسترده دارد، با این تفاوت که گاهی آن را با خوش باشی و لذتطلبی اپیکوری اشتباه گرفته و در حد یک کامجوی حسی کاهش داده اند. علی محمود طه، شاعر مصری از آن دسته شاعرانی است که اصل اندیشه دم غنیمت شمری را از خیام گرفته است، اما آن را در قالب مفاهیم حسی بیان می کند. این پژوهش می کوشد تا نشان دهد؛ چگونه علی محمود طه با این اندیشه خیامی آشنا شده و چه برداشت های انحرافی از آن در شعرش روی داده است؟ نگارندگان با چشم اندازی تطبیقی و روشی توصیفی-تحلیلی و با رویکردی انتقادی به پرسش های فوق پاسخ داده اند. یافتههای پژوهش، نشان میدهد که علی محمود طه مستقیما با منبع فارسی اندیشه خیامی آشنا نبوده، بلکه با برداشتی الهامگونه از ترجمه های انگلیسی و عربی رباعیات خیام، رویکردی مادی گرایانه ولذت طلبانه به این اندیشه دارد.کلیدواژه ها
واژگان کلیدی: دم غنیمت شمری, خوش باشی اپیکوری, خیام, علی محمود طهاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.