صلاحیت انحصاری

  • سال انتشار: 1388
  • محل انتشار: دوفصلنامه حقوق تطبیقی، دوره: 0، شماره: 16
  • کد COI اختصاصی: JR_LAWM-0-16_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 616
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

عباس کریمی

استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

رضا شکوهی زاده

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تهران

چکیده

منظور از صلاحیت انحصاری آن است که فقط مرجعی که دارای چنین صلاحیتی می باشد، می تواند به موضوعات داخل در صلاحیت انحصاری خود رسیدگی نماید. بحث صلاحیت انحصاری در رابطه با مراجع قضایی حقوقی مطرح می گردد. بنابراین، هدف از طرح قواعد صلاحیت انحصاری، کاربرد آن ها در رابطه با مراجع قضایی غیر حقوقی، مانند دادگاه های کیفری و یا مراجع غیر قضایی، مانند مراجع اداری نمی باشد. صلاحیت انحصاری از صلاحیت ذاتی نیز متفاوت می باشد. در واقع ممنوعیت ناشی از اعمال صلاحیت ذاتی محدود به مقطع طرح دعوا می باشد، اما پس از طی این مقطع، صلاحیت ذاتی مانع طرح دعوا به عنوان دفاع یا ایراد یا به صورت طاری نمی گردند. در واقع، دادگاه رسیدگی کننده به دعوای اصلی می تواند به دعاویی که به عنوان دفاع یا ایراد یا به صورت طاری مطرح می گردند رسیدگی نماید، هر چند که از لحاظ نوع مرجع در صلاحیت ذاتی آن نباشد، مگر آنکه این دعاوی در صلاحیت انحصاری مرجعی در همان صنف و درجه باشد.

کلیدواژه ها

صلاحیت انحصاری, مراجع استثنایی, دعاوی طاری, دعاوی تفکیک ناپذیر, ایرادات, دفاعیات

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.