ارائه الگوی مدیریت استعداد در نظام آموزش عالی ایران: مدلی برآمده از نظریه داده بنیاد

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: فصلنامه توسعه­ آموزش جندی­ شاپور، دوره: 11، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_EDJ-11-4_017
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 605
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

منصور سلیمانی

دانشجوی دکتری رشته مدیریت آموزش عالی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

عباس عباس پور

عضو هیئت علمی، گروه مدیریت آموزشی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

حمید رحیمیان

عضو هیئت علمی، گروه مدیریت آموزشی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

مرتضی طاهری

عضو هیئت علمی، گروه مدیریت آموزشی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

چکیده

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر در جذب، توسعه و نگهداشت استعدادهای علمی در نظام آموزش عالی ایران به منظور ارائه الگوی جامع مدیریت استعداد در سازمان دانشگاه بود. روش و طرح پژوهش کیفی و راهبرد مورد استفاده، نظریه زمینه­ای(طرح سیستماتیک) بود. جامعه آماری شامل کلیه استعدادهای علمی دانشگاه­های دولتی سراسر کشور می­باشد. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری هدف مند متوالی نظری و گلوله برفی استفاده شد. ۲۰ نفر از استعدادهای علمی انتخاب و از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته در پژوهش مشارکت نمودند. با استفاده از نتایج مستخرج از مصاحبه­ها عوامل موثر در جذب، توسعه و نگهداشت استعدادهای علمی در نظام آموزش عالی ایران شناسایی شده و طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی مدل مدیریت استعداد نظام آموزش عالی در شش مقوله اصلی شرایط علی، پدیده محوری، تعاملات، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله گر و پیامدهای مدیریت استعداد ارائه گردید. بر طبق نتایج، استقرار نظام مدیریت استعداد در آموزش عالی ایران بر مبنای عوامل فردی، مدیریتی و تطبیق پویا تحقق یافته و اساس آن تمرکز و هم راستایی راهبردراهبردی و اتخاذ راهبردهای موثر جذب، توسعه و نگهداشت می باشد. بستر فراهم کننده راهبردها؛ عوامل سازمانی، عوامل مرتبط با کار و شرایط فراسازمانی است که در کنش و واکنش با عوامل زمینه­ای و مداخله گر، پیامدهای نگرشی، رفتاری و سازمانی در بر دارد.

کلیدواژه ها

مدیریت استعداد, نظام آموزش عالی, نظریه داده بنیاد

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.