مرتضی محسنی - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
سیدعلی حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مرتضی باقری - استادیار، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

هدف از این مقاله بررسی فراوانی حوادث در گذرگاه­های همسطح جاده و ریل ایران، به منظور ارائه راهکارهایی در جهت کاهش تعداد این نوع حوادث است. بررسی گذرگاه­های همسطح از نظر فراوانی حوادث یکی از روش­های شناسایی گذرگاه­های پرخطر و دارای ریسک در شبکه حمل و نقل ریلی هست. بدین منظور در مطالعه پیش رو، مدلی برای پیش بینی فراوانی تصادفات با نگاهی تازه به داده­های تصادفات سال­های اخیر گذرگاه­های همسطح ایران ارائه می­گردد. در این مطالعه از مشخصات 240 گذرگاه همسطح مجاز کشور ایران و اطلاعات تصادفات رخ داده در این گذرگاه­ها استفاده شده است. با استفاده از داده­های مذکور و بهره گیری از مدل دو جمله­ای منفی، فراوانی تصادفات رخ داده در هر یک از گذرگاه­های همسطح مورد بررسی قرار گرفت. لازم به ذکر است که داده­های مورد استفاده در این مطالعه مربوط به تصادفات گذرگاه­های همسطح ایران در بازه زمانی بین سال­های 1388 تا 1393 هست. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده مهم بودن عواملی همچون میانگین وسایل نقلیه عبوری روزانه، نوع روسازی جاده، موقعیت گذرگاه (درون شهری یا برون شهری) و سرعت قطارهای عبوری در فراوانی گذرگاه­های همسطح مورد بررسی است.

ایمنی, گذرگاه های مجاز, گذرگاه همسطح, مدل پیش بینی فراوانی, مدل دو جمله ای منفی