بررسی طلاق مشروط از منظر فقه فریقین و حقوق

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: نهمین همایش ملی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی در ایران
  • کد COI اختصاصی: IICMO09_087
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 559
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد غلامعلی زاده کجو

استادیار گروه حقوق خصوصی بخش الهیات و علوم اسلامی دانشگاه پیام نور گرگان، گرگان، ایران

اسماعیل رضایی

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد گرگان، گرگان، ایران

چکیده

صیغه ی طلاق معلق آن است که طلاق دهنده وقوع طلاق را به شرطی مرتبط سازد. طلاق ایقاع است و نزد امامیه یک لفظ خاص بیشتر ندارد (هی طالق و أنت طالق). فقهای امامیه بین طلاق و عقود دیگر فرق قائل شده اند و فرموده اند تعلیق در طلاق جائز نیست و مبطل آن می باشد. فقها برای بطلان طلاق معلق به ادله ای تمسک کرده اند از جمله: عدم وجود طلاق مشروط در روایات، مقتضای استصحاب بقای زوجیت، بلاتکلیفی زوجین، اجماع و روایات وارد در این باب. قانون مدنی به تبعیت از فقه امامیه طلاق معلق را ممنوع اعلام کرده است. در مقابل حنفیه، مالکی، شافعیه، حنابله قائل به این هستند که در طلاق معلق هر گاه شرط تحقق یافت طلاق واقع می شود، خواه حصول شرط در اختیار یکی از زوجین باشد، خواه شرط، امری غیر اختیاری باشد و یا اینکه شرط به صورت سوگند باشد در هر صورت با تحقق شرط؛ وقوع طلاق قطعی است. جمهور فقهای اهل سنت. برای اثبات صحت تعلیق طلاق به قرآن، سنت، آثار صحابه ، قیاس و اجماع استناد کرده اند.

کلیدواژه ها

طلاق، معلق، مشروط، سوگند

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.