برآورد میزان تبخیر و تعرق در مناطق کویری، بیابانی و سواحل مکران با استفاده از روش هارگریوز سامانی
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: هشتمین همایش ملی سامانه های سطوح آبگیر باران
- کد COI اختصاصی: RWCS08_083
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1185
نویسندگان
استادیار گروه خشکسالی و تغییر اقلیم پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری کشور، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی
دکتری اقلیم شناسی دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده
تبخیر و تعرق بعد از بارش اصلی ترین جزء چرخه هیدرولوژی است که مقدار هدر رفت آب را به صورت کمی بیان می کند و در بسیاری از مطالعات از جمله توازن هیدرولوژیک آب، طراحی و مدیریت سیستم های آبیاری، شبیه سازی میزان محصول و مدیریت منابع آب از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش به برآورد میزان تبخیر و تعرق در 9 استان واقع در مناطق کویری، بیابانی و سواحل مکران با استفاده از روش هارگریوز سامانی پرداخته شد. بدین منظور از پارامترهای هواشناسی 37 ایستگاه سینوپتیک در سطح منطقه در طول دوره آماری 2015-1987 استفاده شد و پس از برآورد میزان تبخیر و تعرق، نقشه پراکندگی ماهانه و سالانه تبخیر و تعرق منطقه ترسیم گردید. نتایج حاصل نشان داد که با افزایش عرض جغرافیایی و ارتفاع از میزان تبخیر و تعرق در منطقه مورد مطالعه کاسته می شود. لذا مناطق جنوبی و جنوب شرقی منطقه مورد مطالعه دارای بیشترین میزان تبخیر و تعرق می باشند. بیشترین میزان تبخیر و تعرق ماهانه در سطح منطقه مورد مطالعه مربوط به ایستگاه زهک با 390/6 میلی متر در تیرماه است. بر اساس نتایج متوسط تبخیر و تعرق منطقه برابر با 134 میلی متر در سال است که ایستگاه قم با 962/2 میلی متر در سال دارای کمترین و ایستگاه زهک در سیستان و بلوچستان با 2309/5 میلی متر در سال دارای بیشترین میزان تبخیر و تعرق در سطح منطقه می باشند. از نتایج حاصل از این پژوهش میتوان در مدیریت سطوح آبگیر و طراحی سیستم های آبیاری متناسب با وضعیت اقلیمی و آبی منطقه استفاده نمود.کلیدواژه ها
بیابان، تبخیر و تعرق،کویر، مکران، هارگریوز سامانیمقالات مرتبط جدید
- ارزیابی تاثیر فناوریهای نوین دیجیتال (BIM)، هوش مصنوعی و اینترنت اشیا بر بهبود بهره وری و کاهش ریسک در پروژه های ساخت و ساز ایران مطالعه) مورردی اداره کل نوسازی شهر تهران منطقه (۸)
- سازه های مقاوم هوشمند جهت بهینه سازی مصرف انرژی با محوریت زیست محیطی
- درآمدی بر امکان حضور رهنمودهای باغسازی معماری اسلامی در پیشبرد طراحی منظر معاصر
- باغسازی در معماری اسلامی؛
- شناسایی ریسکهای موثر در پیشرفت فیزیکی پروژه های ساخت به روش بهترین بدترین فازی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.