چالش های آموزش در فضای مجازی در دوران کرونا و پساکرونا
عنوان مقاله: چالش های آموزش در فضای مجازی در دوران کرونا و پساکرونا
شناسه ملی مقاله: AMZADAB01_010
منتشر شده در الزامات آموزش زبان و ادبیات فارسی در مدارس،مراکز زبانآموزی،دانشگاهها و فضای مجازی در سال 1399
شناسه ملی مقاله: AMZADAB01_010
منتشر شده در الزامات آموزش زبان و ادبیات فارسی در مدارس،مراکز زبانآموزی،دانشگاهها و فضای مجازی در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
عبدالغفور جامی رودی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دبیر آموزش و پرورش شهرستان خواف
توفیق جامی رودی - کارشناسی فرش دانشگاه بیرجند
توحید جامی رودی - دانشجوی کاردانی بهداشت عمومی مجتمع سلامت خواف
سپیده شهیدی رودی - آموزش و پرورش خواف
خلاصه مقاله:
عبدالغفور جامی رودی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دبیر آموزش و پرورش شهرستان خواف
توفیق جامی رودی - کارشناسی فرش دانشگاه بیرجند
توحید جامی رودی - دانشجوی کاردانی بهداشت عمومی مجتمع سلامت خواف
سپیده شهیدی رودی - آموزش و پرورش خواف
در گذشته یکی از دغدغه های محیط آموزشی ارتباط بین اولیاء دانش آموزان با معلمان بوده است، اما در چند سال اخیر با روی کار آمدن گوشی های هوشمند و گسترش اینترنت ارتباط اولیا و معلم نزدیک تر شده است. در آموزش فضای مجازی معلمان با دانش آموزان خود در ارتباط هستند، و در شرایط بحرانی که امکان حضور دانش آموزان در مدارس مهیا نیست معلمان با تشکل گروه های مختلف مجازی و به تدریس و بررسی دروس می پردازند. آموزش غیرحضوری، یا آموزش مکاتبه ای در دهه اول سال 1700 میلادی آغاز شده است و پیشینه آن را در ایران می توان به قبل از انقلاب، دانشگاه پیام نور در بعد از انقلاب، آموزش تلویزیونی دروس دانش آموزان هنگام تعطیلی مدارس در سال شصت و شش به دلیل حملات موشکی صدام به شهرا و تدریس مجازی در دهه هفتاد در دانشگاه تهران دانست. از جمله مزایای آموزش مجازی می توان به: مرور مطالب درسی، افزایش خودکنترلی دانش آموزان، عدم محدود بودن به زمان، افزایش مسئولیت پذیری در دانش آموزان، دسترسی آسان و بروز بودن و کارآمدی و سرعت بالای تدرسی اشاره کرد. علی رغم مزایای زیاد آموزش مجازی مشکلات و معایب و مشکلات فراوانی به ویژه در دوران کرونا و پساکرونا در آموزش مجازی وجود دارد که: اعتیاد اینترنتی دانش آموزان، عدم اطمینان از یادگیری مطالب، عدم نظارت بر انجام تکالیف و راستی آزمایی، ناتوانی برخی از دبیران، اولیا و دانش آموزان در استفاده از فضای مجازی، ناتوانی اولیا برای خرید گوشی و اینترنت، عدم دسترسی به اینترنت در زمان خاص و یا در برخی مناطق، عدم توجه به بهره وری، عدم توفیق برنامه های صدا و سیما در پیشبرد آموزش و عوامل متعدد دیگر باعث شد تا نتوانیم بحران به وجود آمده را به خوبی مدیریت کنیم، عمیق نبودن و جدی نگرفتن آموزش مجازی، تهدید حریم خصوصی، عدم جذابیت و... از جمله آن هاست. برای بهبود بخشی به آموزش مجازی می توان: ورود جدی تر صدا و سیما به بخش آموزش مجازی، معرفی سایت ها و سامانه های معتبر آموزشی، تهیه سؤالات امتحانی استاندارد، تقویت و پرورش سواد اطلاعاتی خانواده ها و کنترل کودکان را در دستور کار قرار داد.
کلمات کلیدی: آموزش، فضای مجازی، دانش آموزان، معلمان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1162385/