نمود فعل در زبان لری و گونههای آن
عنوان مقاله: نمود فعل در زبان لری و گونههای آن
شناسه ملی مقاله: JR_JLW-6-22_006
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JLW-6-22_006
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
لیلا ضیا مجیدی - دانشجوی دکتری زبانشناسی دانشگاه الزهرا (س)
فریده حق بین - دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه الزهرا (س)
خلاصه مقاله:
لیلا ضیا مجیدی - دانشجوی دکتری زبانشناسی دانشگاه الزهرا (س)
فریده حق بین - دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه الزهرا (س)
پژوهش حاضر به شباهتها و تفاوتهای نظام نمودی در سه گونۀ مختلف زبان لری بررسی می پردازد. افزون بر طبقهبندی نظامهای نمودی لری در این گونهها، تفاوتهای این نظامها با نظام نمودی زبان فارسی نیز بررسی خواهد شد. در نوشتار حاضر، با تکیه بر نظریۀ هیوسن و بوبنیک (1997) نظام سهگانۀ نمود، شامل متکامل، نامتکامل و کامل در زبان لری بررسی خواهد شد. تفاوت اصلی صورتهای نمودی لری و فارسی، در ساخت کامل لری است که در آن، ضمیر شخصی بیدرنگ پس از ستاک و پیش از صورت دستوریشدۀ فعل معینِ بودن، میآید. این ویژگی، بهنظر میرسد بازماندهای از نظام کنایی در زبانهای ایرانی غربی باشد. از همین روست که میتوان لری را در میانة طیف زبانی فارسی و کردی در زبانهای ایرانی غربی دانست؛ افزون بر این، در صورت نمود استمراری لهجههای مختلف این زبان، تفاوتهایی بهچشم میخورد. با اینکه این تفاوتها را میتوان در مواردی ناشی از ویژگیهای خاصّ هرگونه دانست، ولی در مواردی نیز این تفاوتها درنتیجۀ برخورد زبانها و تأثیر زبان فارسی پیش آمده است. در گویش خرمآبادی، نمود استمراری مانند فارسی با صورت فعل معینِ داشتن بهکار میرود، در حالی که در گویش بختیاری و بالاگریوهای، این صورت متداول نیست. این تنوّع، ناشی از انتقال یک نشانۀ دستوری، از زبانی به زبان دیگر است که تأثیر زبان فارسی را بر روی گویشهای مختلف زبان لری نشان میدهد.
کلمات کلیدی: نمود کامل, نمود متکامل, نمود استمراری, لری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1161206/