قراردادهای آتی نفت، تعهد به بیع یا تعهد به انتقال روزانۀ وجه تضمین؟
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: مدیریت دارایی و تامین مالی، دوره: 6، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_AMF-6-1_012
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 319
نویسندگان
دانشیار گروه اقتصاد انرژی، دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
دانشجویی دکتری مدیریت قراردادهای بین المللی نفت و گاز، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
چکیده
قراردادهای آتی نفت این امکان را برای کلیّۀ مشارکتکنندگان بازار فراهم میکند تا از نوسانهای قیمتی نفت خام مصون بمانند. جمهوری اسلامی ایران به دو دلیل به ورود قراردادهای آتی نفت به بورس انرژی نیاز مبرم دارد: اولاً، درآمد کشور وابستگی شدیدی به قیمت نفت دارد و بیثباتی قیمت نفت به ناپایداری وضعیت اقتصادی منجر میشود. دوماً، بازارهای آتی نفت، ابزارهای لازم را برای کاهش ریسک معاملات نفتی، کاهش بیثباتی، افزایش انعطافپذیری و فراهمکردن ابعاد وسیعتر تجاری برای پالایشگران و سایر خریداران نفت و صنایع وابستۀ آن فراهم میکند؛ اما در حال حاضر، بورس انرژی، بهدلیل موانع شرعی، از این ابزار قدرتمند پوشش ریسک نمیتواند استفاده کند و این مسأله با اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی منافات دارد. این پژوهش با واکاوی ماهیت مالی قرارداد آتی نفت و با بررسی متعلَّق اصلی ارادۀ دو طرف قرارداد نشان میدهد قراردادهای آتی به هیچ وجه از سنخ بیع نیست؛ زیرا تملیک و تحویل دارایی، مقصود معاملهگران نیست؛ بنابراین شبهات شرعی مطرحشده از اساس با این قراردادها برخورد نمیکند و طرح آنها ناشی از ضعف در موضوعشناسی بوده است.کلیدواژه ها
ابزارهای مشتقه, قراردادهای آتی, قراردادهای آتی نفت, مدیریت ریسکاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.