سازه های فولادی در مقابل آتش بسیار آسیب پذیر هستند و نیازمند سیستم های محافظ حریق می باشند. یکی از متداول ترین روش های محافظت در مقابل حریق سازه های فولادی در دنیا، استفاده از پوشش های محافظ در برابر حریق پاششی معدنی است.

ولی در حین یک زلزله شدید، سازه فولادی یک ساختمان دچار تغییر شکل های زیادی می شود و می تواند به پوشش ضد حریق اجرا شده، آسیب شدیدی وارد نماید و باعث ترک خوردن یا جداشدن آن از سطح زیر کار شود.

از آنجا که پس از یک زلزله شدید، وقوع آتش سوزی مثلا در اثر ترکیدن لوله های گاز و سوختن مواد قابل اشتعال، بسیار متحمل است، در این تحقیق، عملکرد دو نوع پوشش محافظ حریق پایه معدنی پاششی در آتش سوزی بعد از زلزله مورد مطالعه قرار می گیرد.

برای این منظور، ابتدا شش ستون فولادی محافظت شده در مقابل حریق تحت بارگذاری جانبی سیکلی قرار گرفتند. در ادامه، این ستون ها همراه با پنج ستون شاهد، تحت آزمونهای مقاومت در برابر آتش در کوره قرار گرفتند تا بعد از مقایسه نتایج، میزان آسیب پوشش محافظ حریق تحت زلزله مورد ارزیابی قرار گیرد.

از نتایج کیفی و کمی این آزمون ها علاوه بر تعیین میزان و نوع خسارت پوشش محافظ حریق تحت زلزله با دو شدت مختلف، مشخص شد که مسلح کردن پوشش محافظ حریق با مش فولادی در محدوده شکل گیری مفصل پلاستیک لرزه ای بر روی عضو فولادی، می تواند میزان آسیب لرزه ای پوشش را به حد کافی کاهش دهد.