حسین گنجی نیا - استادیار، گروه مدیرت دولتی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
حسین درخشان - دانشجوی دکتری، گروه مدیرت دولتی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
حسین پورسلطانیان - دانشجوی دکتری، گروه مدیرت دولتی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

هدف: این مقاله اثرات رفتارهای عوامل انسانی سازمان ها بر نحوه مدیریت بحران سازمانی را مورد توجه قرار داده که در مجموع تاکید بر درك و ارزیابی واکنش ها و رفتارهای سازمانی به بحران، بویژه اثر انسانی را ضروری دانسته که کوتاهی برای درك این جنبه از مدیریت بحران می تواند باعث ایجاد خسارت های فراوان و گاه جبران ناپذیری در سازمان باشد، در حالی كهمدیران تاثیرگذار با توانایی مدیریت هوش هیجانی بالا در سازمان و استفاده از راهبردهای شهودی و تحلیلی در صورت داشتن شناخت و ارزیابی به موقع و کامل از بحران، می توانند با استفاده موثرتر از منابع موجود مشكل را به طور مناسب مدیریت نمایند. نگرش سنتی در واکنش های سازمان به بحران، براین باور بود که مدیریت بحران یعنی فرو نشاندن آتش؛ به این معنی که مدیران بحران در انتظار خراب شدن امور می نشینند و پس از بروز ویرانی، سعی می کنند تا ضرر ناشی از خرابی ها را محدود سازند در حالی كه درك اثرات رفتار عوامل انسانی سازمان ها بر مدیریت بحران سازمان ضروری است تا در صورت بروز بحران از خسارت های جبران ناپذیر جلوگیری گردد. یافته ها: یكی از سیستم های ارزیابی بحران، مدل ارزیابی پزشكی و خدمات درمانی (TAS) است، که به هنگام رویارویی با بحران برای درك اثر رفتار عوامل انسانی یک بحران در داخل سازمان به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد که در این مقاله 9 ویژگی مرتبط با اثر بحران بر کارکنان سازمان توضیح داده شده است.

رفتار سازمانی، مدیریت بحران، تجزیه و تحلیل سازمانی و هوش هیجانی