عقیل قدیم
احمد منصوریان

در زمستان و فصول یخ بندان یکی از اقدامات نگهداری راه، جلوگیری از یخ­زدن رویه راه به منظور ایجاد سطحی ایمن برای عبور مرور وسایل نقلیه است. روشهای متنوعی برای انجام این امر توسط ادارات راه مورد استفاده قرار می گیرد که متداول ترین آن پخش مخلوط شن نمک و یا محلول آب نمک بر سطح راه است. این در حالی است که مطالعات در سایر کشور ها نشان می­دهد استفاده از نمک (کلرید سدیم) در عملیات نگهداری زمستانی راه می تواند اثرات جانبی نظیر آلودگی زیست محیطی، آلودگی آب­های زیر زمین، تاثیر بر دوام و عملکرد وسایل نقلیه و تاثیر بر دوام و عملکرد زیر ساخت­های راه را به همراه داشته باشد. از آنجایی­که تا کنون در کشور ایران مطالعات در این زمینه تنها به انجام پایان نامه های دانشجویی محدود شده است و  نیز با توجه به اینکه تولید و یا واردات برخی مواد یخ زدا به کشور نظیر استات کلسیم منیزیم که ادعا شده است استفاده از این گونه مواد بسیاری از اثرات جانبی استفاده از نمک را ندارد، گسترش یافته است، لزوم انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضرورت یافته است. در این مطالعه سعی می شود ضمن مرور ادبیات فنی و تلاش­های صورت گرفته توسط کشورهای مختلف در خصوص استفاده از انواع مواد یخ­زدا به منظور انجام عملیات نگهداری زمستانی راه، بررسی وضعیت موجود یخ­زدایی در نگهداری زمستانی راه در کشور و مقایسه فنی و اقتصادی هر یک از مواد یخ­زدا (پتاسینک، کوئیکملت و سدیم کلراید) نیز ارائه گردد. در پایان ضوابط مربوط  به استفاده از هریک از مواد یخ­زدا ارائه خواهد شد.  

روسازی آسفالتی، راهداری زمستانی، مواد یخ زدا