ساختمان فعل در گونه زبانی براهویی رودبار جنوب
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: فصلنامه زبان پژوهی، دوره: 12، شماره: 35
- کد COI اختصاصی: JR_JLRZ-12-35_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 560
نویسندگان
دانشجو/پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهران
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
چکیده
براهویی، زبانی غیر ایرانی و از شاخه شمالی خانواده زبانهای دراویدی است که محل اصلی رواج آن، کشور پاکستان است اما در ایران نیز گویشورانی دارد. امروزه اغلب گویشوران براهویی در ایران در منطقه سیستان و بلوچستان زندگی میکنند اما گروهی اقلیت با جمعیت کمتر از هزار نفر در جنوب کرمان زندگی میکنند. بخشی از این گروه اقلیت، در روستای تممیری شهرستان رودبارجنوب ساکن اند و علاوه بر براهویی، به زبان فارسی و نیز گویش رودباری که گویش مسلط منطقه است، سخن می گویند. دو قرن مجاورت و هم زیستی با بومیان اصلی منطقه و استفاده از گویش رودباری برای تعامل با آنها، سبب به وجود آمدن گونهای جدید از زبان براهویی شده است که میتوان آن را گونه براهویی رودبارجنوب نامید. منطقه مورد پژوهش، روستای تممیری شهرستان رودبارجنوب است. تمام دادههای این پژوهش، به شیوه میدانی و به وسیله مصاحبه با گویشوران مرد و زن (30 نفر)، از سطح های مختلف سنی (از 9 تا 100 سال) و تحصیلی (از بیسواد تا تحصیل کرده) گردآوری شده است. هدف پژوهش حاضر، توصیف و بررسی ساختمان فعل در این گونه زبانی است. فعل در این گونه به دو شکل ساخته میشود؛ در برخی افعال، فعل بر پایه یک ماده ساخته میشود. به بیان دیگر، ماده فقط بر عمل دلالت میکند. در برخی دیگر، فعل بر پایه دو ماده ماضی و مضارع ساخته میشود. وجه های این گونه زبانی، اخباری، التزامی و امر هستند. و زمانهای براهویی، مضارع اخباری، مضارع التزامی، مضارع مستمر، آینده، امر، ماضی ساده، ماضی استمراری، ماضی مستمر، ماضی نقلی و ماضی بعید هستند.کلیدواژه ها
ساختمان فعل, گونه زبانی براهویی رودبار, خانواده زبانهای دراویدی, رودبار جنوباطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.