چشم انداز احیا و توسعه جنگل های ایران در قوانین و اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: سیزدهمین کنگره ملی پیشگامان پیشرفت
- کد COI اختصاصی: KPIP13_055
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 602
نویسندگان
دکتری جنگلداری از دانشگاه تهران، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
چکیده
کشور جمهوری اسلامی ایران ضمن برخورداری از تنوع جغرافیایی و اقلیمی، بر روی کمربند خشک و نیمه خشک جهان واقع و تح تاثیر شرایط خاص جوی و اقلیمی آن بوده و دارای عرصه های نسبتا وسیع بیابانی با اقلیم خشک و فراخشک است. در طول چهار دهه گذشته فعالیت ها واقدامات گسترده ای در زمینه حفاظت و توسعه منابع جنگلی ایران صورت پذرفته است. لیکن علی رغم همه اقدامات انجام شده به علت تشدید اثر عوامل انسانی موثر و عدم وجود راهبرد بین بخشی هنوز سطحی وسیعی از مساحت کشور قابلیت توسعه منابع جنگلی را دارا است. جنگل ها مسئولیت تامین منافع کلی یا بخشی از جامعه را برعهده دارند چراکه تمامی نهادهای حکومتی و مدنی دارای ارتباط مستقیم یا غیر مستقیم با کارکردهای جنگل می باشند. لذا باید ظرفیت ها و تکالیف قانونی آنها بررسی و در تدوین چشم انداز و سیاست های جنگل به کار گرفته شوند. برنامه ریزی کلان جنگل ها، در چارچوب اسناد بالادستی تدوین و برای اداره جنگل ها به کار گرفته می شوند. سیاست های کلان عموماض در چارچوب قانون ها، الزام اجرایی می یابند. دراین مقاله چشم انداز مدیریت کلان منابع جنگلی ایران در اسناد بالادستی ملی، مورد بررسی قرار گرفته است. سازگاری با محیط زیست، قابلیت دوام از لحاظ اقتصادی، تناسب از لحاظ فردی و اجتماعی و فرهنگی و همچنین جامع نگری از شاخص های مهم یک چشم انداز توسعه نگر است. در این مقاله برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، از مهم ترین اسناد بالادستی مورد بررسی می باشند.کلیدواژه ها
اسناد بالادستی، توسعه، جنگل های ایران، سیاست ها، قوانینمقالات مرتبط جدید
- فناوری های نوین در آموزش: تسهیل یادگیری یا ایجاد شکاف دیجیتالی؟
- تعارض و همگرایی توسل به اصل ضرورت نظامی در شرایط اضطراری: بازنگری حقوق بشردوستانه در درگیری های مسلحانه
- Using Renewable Energy For Sustainable Port
- حق بر حریم خصوصی در فضای مجازی با تاکید بر قوانین ایران و اروپا
- تاثیر هوش مصنوعی بر عدالت در حقوق بین الملل
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.