تاثیر روابط نامشروع بر طلاق جوانان از دیدگاه فقهی حقوقی
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: نخستین کنفرانس ملی حقوق، فقه و فرهنگ
- کد COI اختصاصی: LAWJC01_152
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 774
نویسندگان
استاد راهنما، رشته فقه و مبانی حقوق، دانشگاه پیام نور، واحد تهران جنوب
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته فقه و مبانی حقوق، دانشگاه پیام نور، واحد تهران جنوب
چکیده
هر چند ازدواج امری مربوط به دو فرد است، لیکن طلاق امری اجتماعی می باشد که صدمه و زیان آن دامان جامعه را نیز فرا می گیرد و جامعه را از حرکت باز داشته و آن را عقیم و سترون می کند. طلاق روح پویایی را می کشد و علاقه و اشتیاق جوانان را به تشکیل خانواده سست می کند و اعتماد اجتماعی را سلب و مخدوش می نماید. طلاق همچنین پدیده ای جمعیتی است که به لحاظ کمی و کیفی بر ساخت جمعیت اثر می نهد زیرا تنها واحد مشروع و اساسی تولید مثل، خانواده می باشد که با وقوع طلاق از هم می پاشد. طلاق نماد یک مشکل ارتباطی سالم و صحیح بین افراد است، این مشکل ارتباطی در سطح کوچک خانواده میتواند در بعد وسیع تر جامعه نیز شیوع و گسترش یابد و ارتباطات انسانی را مختل نماید. حس نظر اکثریت فقهای امامیه در حرمت عمل منافی عفت و روابط نامشروع تشکیکی وجود نداشته و صرفا در تعیین مصادیق و مجازات این رفتارها اختلاف نظر وجود دارد. بر مبنای اجرای اصل قانونی بودن جرائم و مجازات ها و تفسیر مضیق که از این اصل متفر می شود به نظر در صورت فقدان عبقه زوجی تخاعم از دائم یا موقت باید روابط جنسی ناقص مادون زنا که به صورت تماس فیزیکی و جسمی میان زن و مرد همراه با سوءنیت از قبیل تقبی ل، مضاجعه، مصافحه، معانقه جرم تبقی گردیده و مستوجب مجازات باشد. از اطلاق بیان مقنن، تحقق جرم مشروط به قصد التذاذ جنسی نیست؛ بنابراین اعمالی از این قبیل مکالمه، مکاتبه، مذاکره، خلوت کردن و ارتباطات غیر جسمی از این قبیل مصداقی برای تحقق ماده 637 قانون مجازات به نظر نمی رسند.کلیدواژه ها
مصادیق، روابط، نامشروع ، طلاقمقالات مرتبط جدید
- بررسی فقهی آیه لاتضار در تربیت جسمی و روحی کودک
- تعلیم و تربیت از دیدگاه امام علی (ع) و از منظر فقه و حقوق اسلامی
- قاعده اضطرار در عبادات
- The rulings of minor and non-discretionary transactions with a glance at the International Law Convention
- بازپژوهی آثار فقهی و حقوقی تخلف از شرط عدم ازدواج مجدد در عقد نکاح با تاکید بر دیدگاه امام خمینی (ره)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.