علی شیخ الاسلامی - استادیار، گروه علوم تربیتی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
علیرضا بخشایش - دانشیار، گروه علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه یزد، یزد، ایران
کاظم برزگربفرویی - استادیار، گروه علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه یزد، یزد، ایران
وجیهه مردای عجمی - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه یزد، یزد، ایران

مقدمه: از جمله مواردی که نظریات کنونی در مورد ناتوانی یادگیری بر آن تاکید دارند، حافظه است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش حافظه ی فعال بر عملکرد خواندن و ظرفیت حافظه در دانش آموزان با ناتوانی خواندن اجرا شد. روش: پژوهش از نوع آزمایشی و جامعه ی آماری شامل دانش­آموزان پایه ی سوم ابتدایی دارای ناتوانی خواندن ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر یزد بود که از میان آن ها 40 دانش آموز (20 دختر و 20 پسر) به شیوه ی نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب و به روش تصادفی در گروه­های آزمایش و کنترل (هر گروه 10 دختر و 10 پسر) جایگزین شدند. ابزارهای سنجش شامل چک لیست نشانگان نارساخوانی، فرم مصاحبه ی بالینی محقق ساخته، مقیاس هوش تجدیدنظر شده ی وکسلر کودکان، آزمون خواندن و نارساخوانی نما و آزمون حافظه ی ارقام وکسلر بود. آزمودنی­های گروه آزمایش در طی 18 جلسه (هر هفته 2 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه) تحت آموزش حافظه ی فعال قرار گرفتند. داده­ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش حافظه ی فعال، عملکرد خواندن و ظرفیت حافظه ی دانش آموزان با ناتوانی خواندن را بهبود بخشیده است (001/0> p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، آموزش حافظه ی فعال می­تواند به عنوان یک روش مداخله­ای در بهبود عملکرد خواندن و ظرفیت حافظه ی دانش­آموزان با ناتوانی خواندن مورد استفاده قرار گیرد.

حافظه ی فعال, عملکرد خواندن, ظرفیت حافظه, ناتوانی خواندن