جراحی همزمان OPCAB و اکسترا آناتومیک آئورتو ایلیاک بای پس بدون لاپاراتومی

مقدمه: بای پس اکسترا آناتومیک به معنی تعبیه گرافت در ناحیه ای خارج از عرف برای برقراری جریان خون است. با آنکه بسیاری از جراحی های عروقی اعم از بای پس فموروتیبیال، اکستراآناتومیک تلقی می شوند، این عبارت بیشتر مختص به بیماری های آئورتوایلیاک است. از انواع شایع این عمل می توان به بای پس آگزیلوفمورال و فموروفمورال اشاره کرد. اندیکیشن های این عمل شامل آترواسکلروزیس علامت دار آئورت یا ایلیاک، زخم بهبود نیافتنی و ایسکمی اندام می‎باشد.معرفی بیمار :آقای 64 ساله، با CAD، Aorto-illiac occlusion و ایسکمی اندام مراجعه کرد. در بررسی قلبی اسکن با دیپریدامول، مثبت بود. تصمیم بر جراحی همزمان شکم برای رفع انسداد و CABG شد. با توجه به آنکه شریان اپی گستریک فوقانی با آناستوموز به اپی گستریک تحتانی تنها منبع کولترال خونرسانی اندام بود، امکان استفاده از LIMA برای CABG نبوده لذا گرفت صافنوس برای OPCAB استفاده شد. سپس، گرفت داکرون سایز 12، به Ascending Aorta آناستوموز گشت. گرفت از فاصله لمینای خلفی غلاف رکتوس و عضله تا Arcuate line نزول، و سپس با مسیر اکستراپریتونئال، تا LUQ آورده شد. برای اکسپوژر اکسترنال ایلیاک ، لایه های شکمی، بصورت استاندارد، تشریح و پریتوئن گشوده شد. گرفت دیگر داکرون سایز 8 از گردن graft گرفته، بصورت اکستراپریتونئال تا ایلیاک راست آورده، آناستوموز شد. پس از جراحی، وضعیت بیمار بهبود و گانگرن اندام، مرتفع گردید. بیمار بدون علامت از بیمارستان مرخص شد.بحث و نتیجه گیری: در موارد تعبیه گرافت به صورت ساب کوتانئوسی، خطر آسیب به گرافت و حس ناخوشایند بیمار وجود دارد. احتمال آسیب اینتراابدومینال (مخصوصا در بیماران HOSTILE ABDOMAN) و ریسک ریکانستراکشن خلال شکمی در بیماران با مشکلات احشائی، از خطرات لاپاراتومی است. با توجه به مطالعات، هنوز هم تقدم رفع گرفتگی آئورتوایلیاک و بای پس کرونر، جای سوال است. در این مورد تعبیه یک گرافت آئورتو-ایلیاک بدون لاپاراتومی در یک بیمار Aorto-illiac occlusion با اندام در شرف ایسکمیا تشریح شد.

کلیدواژه ها:

Aorto-illiac occlusion ، CABG ، اکسترا آناتومیک بای پس