آسیب شناسی مداخلات روانی و احتماعی پس از حوادث و بلایا در ایران

زمینه و هدف: حوادث و بلایا میتوانند زمینه ساز آسیبهای متعددی به حوزه های مختلف زندگی بشر باشند. خسارتهای جانی، مالی و فیزیکی ناشی از حوادث و بلایا همواره در اولویت دولتها و جوامع قرار دارد و سایر حوزهها بهویژه جنبه های روانی و اجتماعی از جمله حوزههایی است که در زیر سایه حوزه فیزیکی غالبا یا به فراموشی سپرده میشود و یا اهمیت ارائه خدمات آن مورد توجه کافی قرار نمیگیرد. این مطالعه سعی نموده است که با بررسی مدلهای موفق مداخلات روانی و اجتماعی پس از حوادث و بلایا و همچنین بررسی تجارب اخیر ایران، نقاط ضعف و قوت این حوزه را در ایران واکاوی کند.روش:این مطالعه با رویکرد مروری و تطبیقی سعی نموده است که نحوه ارائه خدمات روانی و اجتماعی پس از حوادث و بلایا در ایران را مورد نقد قرار دهد و در ادامه با مرور مدلها و ساختارهای موفق در دنیا، پیشنهاد های را برای بهبود این مداخلات در ایران ارائه کند.یافته ها: عدم وجود ساختارهای پویا و مناسب برای ارائه مداخلات روانی و اجتماعی، آمادگی ناکافی سازمانهای متولی، چالش در برقراری تعادل بین نیازهای روانی و اجتماعی کوتاهمدت و بلندمدت، عدم وجود متخصصان روانی و اجتماعی به ویژه افراد بومی، فقدان مستندسازی، پایش و ارزشیابی این مداخلات از مهمترین آسیبهای این حوزه در ایران است.نتیجه گیری: ضرورت ایجاد ساختار واحد و ایجاد هماهنگی بین سازمانهای متولی، تقویت نظام آموزشی مرتبط با مداخلات روانی اجتماعی و تشکیل تیمهای بومی از مهمترین ضروریات حوزه مداخلات روانی و اجتماعی پس از حوادث و بلایا در ایران است.

کلیدواژه ها:

مداخلات روانی و اجتماعی ، حوادث و بلایا ، سلامت روانی و اجتماعی