تعیین مناسب ترین پتانسیل اسمزی برای رشد بذرهای گیاه گندم

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,818

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IAUFALABIO03_074

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

چکیده مقاله:

تنظیم اسمزی به حفظ تورژسانس گیاه توسط انجام برخی فعالیت ها همچون افزایش محلول سلولی به منظور به تعادل کشیدن پتانسیل اسمزی خارج سلولی گفته می شود. در این میان گیاهانی که در مناطق با شرایط شوری رشد می کنند و توانایی مقاومت به شور بودن را دارند می توانند توسط تنظیم اسمزی فشارهیا اسمزی موجود در اطراف و محیط رشد خود را کنترل کنند و به این شرایط وفق پیدا کنند. در این مطالعه هدف ما تعیین پتانسیل اسمزی مناسب برای رشد اکثریت بذرهای گندم مورد مطالعه می باشد. 90 عدد بذر را به ترتیب 5 دقیقه در وایتکس 1 درصد، 30 ثانیه در الکل 70 درصد و 30 ثانیه هم در آب مقطر شست و شو دادیم. نه عدد پتری دیش را با دفعات تکرار و تعداد تیمار شماره گذاری کردیم. سپس در هر پتری دیش کاغذ صافی گذاشتیم تا مواد و شرایط و لازم برای رشد بذرها مناسب بماند. در تیمار شماره یک (T1) محلول NaCl به غلظت 0/1- و در تیمار شماره دو (T2) محلول NaCl به غلظت 1/1- و در تیمار شماره سه (T3) محلول NaCl به غلظت 2/0- ریختیم و سپس در هر پتری دیش 10 عدد بذر گندم را به صورتی که نوک تیره بذر به مرکز پتری باشد تا ریشه ها موقع رشد مشکلی نداشته باشند. سپس در هر پتری دیش 10 عدد بذر گندم را به صورتی که نوک تیره بذر به مرکز پتری باشد تا ریشه ها موقع رشد مشکلی نداشته باشند. سپس پتری دیش ها را با بستیم تا مانع تبخیر محلول های ذکر شده شود. پتری های آماده شده را در جایی که نور مناسب داشته باشد قرار دادیم و به مدت 10 روز تعداد بذرهای جوانه زده را شمارش کردیم به طوری که بیشترین میزان جوانه زنی برای تیمار شماره 1 برای روزهای اول (16 جوانه) و دوم (14 جوانه)، برای تیمار شماره 2 در روزهای اول (2 جوانه) و دوم (13 جوانه) و برای تیمار شماره 3 در روزهای دوم (12 جوانه) و روز چهارم (2 جوانه) اتفاق افتاد و در سایر روزهای کنترل تعداد یا یک یا صفر بود. از لحاظ مقایسه میزان اثر غلظت تیمار بر روی رشد بذرها نشان داد که بیشترین میزان رشد ساقچه، ریشه چه، وزن تر و خشک در تیمارهای شماره 1 در تمام تکرارها رخ داده است. درصد جوانه زنی نهایی (FGP) برابر با 66 درصد بود که این عدد از تقسیم بذرهای جوانه زده بر کل بذرها به دست آمد (60 بر 90). میانگین متوسط زمان جوانه زنی (MGT) برابر با 1/86 بود و ضریب سرعت جوانه زنی (CVG) مساوی با 0/53 بدست آمد. شاخص سرعت جوانه زنی (GRT) عددی برابر با 38/45 و شاخص جوانی زنی (GI) برابر با 561 شد. همچنین FDG و LDG به ترتیب 1 و 6 حاصل آمدند. نتیجه بدست آمده از این مطالعه نشان دهنده آن است که بهترین پتانسیل اسمزی برای رشد گیاه گندم در محلول های با غلظت پائین و شوری کم رخ می دهد. انجام این قبیل تحقیقات برای مطالعه ی نایج بر روی سایر گیاهان دارای اهمیت می باشد.

نویسندگان

یوسف علائی ملاباشی

گروه زیست شناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

امید عسلی

گروه زیست شناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

سیدمرتضی باقریان

گروه زیست شناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

محمد زارعی

گروه زیست شناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران