اثر غلظت های مختلف اکسین و سیتوکینین روی برخی صفات رشدی گیاه گل سنگ Hypoestes Phyllostachya در شرایط کشت درون شیشه ای

گیاهان زینتی از دیرباز در زندگی انسان جایگاه ویژه ای داشته و با صنعتی شدن و افزایش آلودگی های زیست محیطی اهمیت آن بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. گل سنگ یک گیاه زینتی می باشد با نام علمی Hypoestes Phyllostachya به خانواده Acanthaceae تعلق دارد. امروزه روش های نوین همچون ریزازدیادی جایگزین روش های تکثیر کلاسیک شده اند و بسیاری از گونه های زراعی، زینتی و دارویی از این طریق تکثیر می شوند. یکی از مشکلات اساسی ریزازدیادی گیاهان از طریق کشت بافت عدم تولید ریشه می باشد بنابراین در این آزمایش تاثیر دو نوع هورمون سیتوکینین به نام کاینتین Kinetin و BAP در ترکیب با دو نوع اکسین NAA و IBA در غلظت های 0و 1و 2 میلی گرم بر لیتر در تولید صفات مرتبط با ریشه زایی و تولید برگ در گیاه گل سنگ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس حاکی از اثر معنی دار اکسین و سیتوکنین بر صفات تعداد ریشه و طول ریشه بود در حالیکه بین سطوح مختلف سیتوکنین برای صفت تعداد برگ اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بیشترین تعداد برگ در تیمار در 2 میلی گرم IBA در ترکیب با 1 میلیگرم KIN مشاهده گردید. بیشترین تعداد ریشه در ترکیب هورمونی 2 میلیگرم IBA در ترکیب با 1 میلیگرم KIN تشکیل گردید. مقایسه میانگین اثر متقابل برای صفت اندازه ریشه نشان داد که بلندترین طول ریشه مربوط به تیمار 2 میلیگرم IBA در ترکیب با 1 میلیگرم BAP بود. بطور کلی برای تولید ریشه و برگ در کشت درون شیشه ای گیاه گل سنگ ترکیب هورمونی 2 میلیگرم IBA در ترکیب با 1 میلیگرم KIN پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

کشت بافت ، اکسین ، سیتوکینین ، هیپوستس ، ریشه زایی