مقایسه فاکتور محافظتی پرتوی فرابنفش پارچه های پنبه ای خالص و روکش شده با نانو ذره دی اکسید تیتانیوم به روش الکترواسپینینگ با دو مولد طبیعی و مصنوعی

مقدمه: محافظت در برابر تاثیرات مضر پرتو فرابنفش تحت مقیاس تحت مقیاس UPF سنجیده می شود. پیشگیری به وسیله انواع لباس بهترین روش مقابله با بروز بیماری های ناشی از پرتو فرابنفش است. هدف از این مطالعه، مقایسه فاکتور محافظتی پرتوی فرابنفش پارچه های پنبه ای خالص و روکش شده با نانو ذره دی اکسیدتیتانیوم به روش الکترواسپینینگ با دو مولد طبیعی و مصنوعی است روش بررسی: این مقاله از نوع تحلیلی- توصیفی است که در آن از پارچه پنبه ای خالص و پارچه های پنبه ای روکش شده با نانو ذره دی اکسیدتیتانیوم به مدت زمان های 10، 20 و 40 دقیقه به عنوان نمونه به وسیله دی اکسید تیتانیوم پوشش داده شد و از دو نوع مولد نورخورشید و مصنوعی (به صورت گسترده و نقطه ای) پرتو استفاده شد. در نهایت مقایسه میانگین میزان عبوردهی پرتو UV از پارچه های مختلف انجام شد. یافته ها: میزان عبوردهی الیاف پنبه ای خالص و پنبه ای روکش شده به مدت 42 دقیقه در مقابل پرتو UV به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار بوده است. با کم شدن میزان عبور پرتو، مقدار UPF نیز بالا می رود. در پارچه های روکش شده با نانو ذره میزان عبوردهی پرتو کمتر و جذب بیشتر است که UPF بالاتری نیز به دست می آید. نتیجه گیری: پارچه پنبه ای به علت UPF بسیار پایین جهت استفاده در مناطق تحت تابش پرتو UV مناسب نیست. بنابراین جهت حفاظت در برابر اشعه فرابنفش می توان از پارچه های روکش شده با نانو ذره دی اکسید تیتانیوم در حوزه سلامت استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

لاتین UPF ، پارچه پنبه ای ، الکترواسپینینگ ، پرتو UV ، نانو ذره