ارزیابی همگرایی پروتکل های وابسته به زمان و وابسته به مسافت در تعیین نقطه ی شکست ضربان قلب (HRDP) در بین دختران جوان غیرفعال

نقطه ی شکست ضربان قلب (HRDP) نقطهی انحراف ضربان قلب از خط مستقیم در بررسی ارتباط بین بار کار و زمان تعریف می شود که به عنوان ملاکی برای برنامه ریزی شدت تمرینات هوازی مورد استفاده واقع میشود. هدف از اجرای تحقیق حاضر ارزیابی همگرایی پروتکل های وابسته به زمان و وابسته به مسافت در تعیین نقطهی شکست ضربان قلب (HRDP) در بین دختران جوان غیر فعال بود. بدین منظور، تعداد 20 نفر از دختران غیرفعال به عنوان آزمودنی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره، گروه پروتکل وابسته به زمان (گروه الف): سن 19 1/02 سال، قد 163/11 7/14 سانتیمتر، وزن57/00 7/74کیلوگرم، و حداکثر اکسیژن مصرفی32/89 1/14میلیلیتر/کیلوگرم/دقیقه) و گروه پروتکل وابسته به مسافت (گروه ب): سن 20 1/15 سال، قد 162/80 7/91سانتیمتر، وزن 57/30 12/14کیلوگرم، و حداکثر اکسیژن مصرفی 33/21 1/35میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه)[ جایگزین شدند. آزمودنی های گروه الف، پروتکل وابسته به زمان و آزمودنیهای گروه ب، پروتکل وابسته به مسافت را با فاصله زمانی 72 ساعت تکرار کردند. HRDP تعیین شده با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی به عنوان روش مبنا مورد توجه قرار گرفت. برای ثبت لحظه به لحظه منحنی عملکرد ضربان قلب (HRPC) از دستگاه تله متری استفاده شد. برای پردازش دادهها و تعیین همگرایی بین پروتکلها، از مدل گرافیکی بلاند-آلتمن و روش آماری Intraclass Correlation (ICC) استفاده شد. نتایج نشان داد پروتکل وابسته به زمان با روش مبناهمگرایی ندارد .(ICC= -0.0191 ; ±1. 96 ; 95% CI = -8.9 to +26.5 b/min) در حالی که یافتههاهمگرایی متوسط به پایینی را بین پروتکل وابسته به مسافت و روش مبنا نشان داد ( ICC=.(0.4002 ; ±1 .96 ; 95% CI = -5 .1 to +35.5 b/min بر اساس نتایج میتوان گفت در تعیین HRDP، پروتکل وابسته به مسافت نسبت به پروتکل وابسته به زمان، با روش مبنا همگرایی بالاتری دارد. با این حال برای تعیین HRDP با استفاده از این پروتکل باید تردید نمود.

کلیدواژه ها:

نقطه شکست ضربان قلب ، پروتکل وابسته به مسافت ، پروتکل وابسته به زمان ، همگرایی