تاثیر افزودن اوره و ترکیبات محرک تخمیر به سیلاژ تفاله چغندر قند بر فراسنجه های تولید گاز برون تنی شکمبه ای

در این مطالعه تاثیر عمل آوری سیلاژ تفاله چغندر قند با اوره و کربوهیدراتهای محلول (ملاس یا شیره نبات) بر خصوصیات شیمیایی و کیفیت سیلاژ بررسی شد و فراسنجه های برون تنی تخمیر شکمبه ای سیلاژ های آزمایشی با تفاله خشک شده مقایسه شد. تفاله چغندر قند مرطوب بدون افزودنی یا به صورت مخلوط شده با سطح 1 درصد اوره و 2 درصد ملاس یا شیره نبات بر حسب وزن تر در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تیمار و 6 تکرار سیلو شدند. افزودنی های سیلاژ به طور جزیی منجر به کاهش پی اچ سیلاژ نسبت به سیلوی بدون افزودنی گردیدند ( p= 0/02) و شاخص فلیگ پوینت هم تحت تاثیر عمل آوری سیلاژ قرار گرفت .( p=0/01) علاوه بر این ظرفیت بافری در سیلاژ های حاوی افزودنی به طور معنی داری نسبت به سیلاژ فاقد افزودنی بیشتر شده بود ( .( p<0/001 در آزمایش برون تنی سیلاژ های آزمایشی تفاله چغندر قند و تفاله خشک چغندر قند که همه از یک منبع تفاله چغندر قند مرطوب بودند مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان دادند الگوی تولید گاز در تفاله چغندر قند خشک در مقایسه با سیلاژهای تفاله چغندر قند با هم متفاوت و به لحاظ آماری تا ساعت 12 انکوباسیون معنیدار بود (p<0/001) به نحوی که افزایش مشاهده شده در نرخ تخمیر در تفاله خشک که در ساعت 8 رخ داده بود در تیمار های سیلاژ زودتر و در ساعات 2 تا 4 انکوباسیون مشاهده شده بود. به طور کلی سیلاژ های تفاله چغندر قند با و بدون افزونی از کیفیت خوبی برخوردار بودند لیکن در جایگزینی و استفاده از سیلاژ تفاله چغندر قند به جای تفاله خشک باید به افت ماده خشک و سرعت تخمیر بیشتر آنها نسبت به تفاله خشک چغندر توجه داشت.

کلیدواژه ها:

کربوهیدرات های محلول ، سیلاژ تفاله چغندر قند ، تخمیر شکمبه ای ، دانه جو