ویژگی های روان سنجی مقیاس سازگاری هیجانی در دانشجویان ایرانی

سازگاری هیجانی که روان آزرده گرایی، تعادل هیجانی یا پایداری هیجانی نیز نامید می شود، یکی از سازه هایی است که به طور نظام مندی در تعیین ساختار شخصیتی افراد ایفای نقش می کند. در غالب نظریه های شخصیت این عامل به عنوان یک بعد مفهومی اساسی تلقی می شود. پژوهش حاضر با هدف آزمون روان سنجی مقیاس سازگاری هیجانی (EAM، رابیو، آگادا، هانتنگاس و هرناندز، 2007) در بین گروهی از دانشجویان ایرانی انجام شد. در مطالعه همبستگی حاضر 324 دانشجوی کارشناسی (130 پسر و 194 دختر) به EAM، مقیاس واکنش پذیری نسبت به استرس ادراک شده (PSRS، شولتز، ییم، زوکالا، جانسن و شولتز، 2011) و نسخه تجدیدنظر شده دوم نیمرخ سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (HPLP-II، والکر، اسچریست و چندر، 1995) پاسخ دادند. به منظور تعیین روایی سازه EAM از روش آماری تحلیل عاملی تاییدی و به منظور بررسی همسانی درونی EAM از ضرایب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین، به منظور مطالعه روایی سازه EAM، ضریب همبستگی بین ابعاد سازگاری هیجانی با زیرمقیاس های واکنش پذیری نسبت به استرس ادراک شده و نیمرخ سبک زندگی ارتقادهنده سلامت گزارش شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی EAM نشان داد که در نمونه دانشجویان ایرانی ساختار دوبعدی EAM شامل عامل فقدان نظم بخشی انگیختگی های هیجانی و فیزیولوژیک و عامل نامیدی و تفکر آرزومندانه، با داده ها برازش مطلوبی داشت. همچنین، نتایج مربوط به همبستگی بین ابعاد سازگاری هیجانی با زیرمقیاس های واکنش پذیری نسبت به استرس ادراک شده و نیمرخ سبک زندگی ارتقادهنده سلامت، به طور تجربی از روایی سازه EAM حمایت کرد. درنهایت، مقادیر ضرایب همسانی درونی عامل کلی و زیرمقیاس های EAM بین 0/84 تا 0/91 به دست آمد. درمجموع، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که EAM برای سنجش مفهوم سازگاری هیجانی در دانشجویان ایرانی ابزاری روا و پایا است.

کلیدواژه ها:

مقیاس سازگاری هیجانی ، روایی سازه ، تحلیل عاملی تاییدی ، واکنش پذیری نسبت به استرس ادراک شده ، رفتارهای سبک زندگی سالم