تعیین مدل مناسب برآورد نیاز آبی درخت انگور جهت تعیین میزان بهره برداری ازآب باران (مطالعه موردی:شهر قزوین)

استحصال آب باران یکی از بهترین روش های تعیین مدیریت بهره برداری از آب باران برای مقابله با کم آبی است. مبنای این روش اختصاص سطحی از زمین، برای جمع آوری نزولات و استفاده از آن در زمان مورد نیاز است. باتوجه به تنوع روش های استحصال آب باران ، در زمان انتخاب روش مناسب بایستی به ویژگی هایی از قبیل مقداربارندگی و نحوه توزیع آن، توپوگرافی منطقه، نوع خاک هر منطقه توجه نمود. کشت دیم اشاره به آن مناطقی ازکشاورزی داردکه متوسط نیازآبی گیاهان زراعی از طریق باران تامین می شود به طوریکه پتانسیل عملکرد گیاهان زراعی تا کمتر از 40 ‏درصد پتانسیل کامل آنها در شرایط کمبود آب محدود می گردد.یکی از راه های کاهش تلفات آب در مزارع برنامه ریزی صحیح آبیاری می باشد که اساس آن را برآورد مناسب نیاز آبی گیاه تشکیل می دهد. معادلاتی که برای محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل استفاده می شوند، پارامترهای اقلیمی یکسان را به کار نمی گیرند و به دلیل تجربی بودن برای تمام شرائط اقلیمی مناسب نیستند . به همین دلیل لازم است که معادله مناسب خاص هر منطقه مشخص شود. در این تحقیق نیز ازروش های تجربی معمول با استفاده ازداده های ایستگاه های سینوپتیک برای تعیین نیاز آبی درخت انگور در کشت دیم استفاده شد. روش پنمن مانتیث با استفاده از نرم افزار تعیین نیاز آبی گیاهان محاسبه گردید و با سایر روش ها مقایسه شد. هدف از انجام این کار انتخاب روش تجربی مناسب برای تعیین نیازآبی درخت انگور در منطقه قزوین بود. با محاسبه ضریب تبیین برابر 0/96 ‏و ریشه میانگین مربعات خطاهابرابر 1/029 ‏در روش تورنت وایت، این روش بعنوان نزدیکترین روش به پنمن مانتیث انتخاب شد.