بررسی تأثیر تمرین، بی تمرینی و تمرین مجدد بر اندازه پایان سیستول بطن چپ وزنه برداران نخبه

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرین، بی تمرینی و تمرین مجدد بر روی اندازه پایان سیستول بطن چپ وزنه برداران نخبه با کمک متغیرهای اکوکاردیوگرافیک می باشد. 10 وزنه بردار نخبه، میانگین و انحراف معیار سن 3/8 ±19/1 سال، وزن 23 ±104/1 کیلوگرم، قد 4/2 ±179/1 سانتی متر) به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند. پس از معاینات پزشکی، اکوکاردیوگرافی نقطه به نقطه قلبی پس از دو ماه تمرین و متعاقب آن یک ماه بی تمرینی و دو ماه تمرین مجدد انجام شد. اندازه پایان سیستول بطن چپ محاسبه شد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از روش اندازه گیری تی همبسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اندازه پایان سیستول بطن چپ آزمودنی ها در پایان دوره بی تمرینی به طور محسوس و معنی داری افزایش یافت.همچنین پس از گذشت یک ماه از آغاز دوره تمرین مجدد این افزایش مجدداً کاهش قابل توجه و معنی داری یافت که با گذر از ماه دوم در یک تمرین مجدد این کاهش به طور معنی داری تداوم داشت(p<0/05) مطالعه حاضر نشان داد. که بی تمرینی رابطه معکوس با هایپرتروفی درون گرای بطن چپ دارد و تغییرات ناشی از بی تمرینی در وزنه برداران نخبهموید این نتیجه گیری است.یافته های ما به طور ویژه نظریه مورگانروس در زمینه هایپرتروفی درون گرای بطن چپ در پاسخ به تمرینات شدید مقاومتی را تا حد زیادی مورد حمایت قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

تمرین ، بی تمرینی ، تمرین مجدد ، وزنه برداران ، اکوکاردیوگرافی