چیدمان سایت های موشکی ساحلی و شناوری جهت تخصیص سلاح علیه اهداف سطحی دریایی

در جنگهای امروزی جهت رسیدن به یک آرایش بهینه لازم است مسئله تخصیص سلاح به هدف حل شود. مساله مورد بررسی درWTAیافتن بهترین حالت تخصیص سلاح ها به اهداف است به گونه ای که به احتمال بقای هدف پس از درگیری حداقل شود. به راحتی پیداست که مساله WTAیک مسئله NPکامل است که حل آن برای تعداد سلاح ها واهداف زیاد بسیار مشکل است. در سامانه های نبرد مدرن، یکی از وظایف مهم، برنامهریزی برای نحوه تخصیص سلاح به اهداف متخاصم می باشد. در حال حاضر الگوریتم هایی که برای مسئلهWTAبکار می روند، باید به صورت متمرکز اجرا شوند یعنی یک سیستم مرکزی در مورد تخصیص سلاح ها به اهداف تصمیم می گیرد. با ظهور مفهوم جنگ شبکه مدار NCWلازم است که روش های پویا، بلادرنگ، مقاوم، مقیاس پذیر و توزیع شده برای حل این مساله به کار رود. با توجه به مقاصد مختلف نبرد، مدل های ریاضی متفاوتی برای WTAوجود دارد. سه نوع استاندارد از مسئله تخصیص سلاح عبارتند از: حداکثر کردن احتمال بقای مدافعان، حداقل کردن احتمال بقای دشمن، جمع وزن دار مورد اول و دوم. با توجه به اینکه الگوریتم های خودکار برای سامانه های ضدهوایی استفاده می شود این مسئله برای سایت های موشکی و شناوری برعلیه اهداف سطحی دریایی دارای قیدهای متفاوتی است. که از آن جمله می توان به عوارض جغرافیایی، مسیر پروازی موشک، قید و ترجیحات فرمانده و قیود صحنه نبرد و متحرک بودن سایت ها و ... اشاره کرد. در این مقاله، هدف معرفی و پیشنهاد الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات جهت تخصیص بهینه سلاح به صورت زمان حقیقی با قابلیت اطمینان بالا میباشد. نتایج حاصل از شبیه سازی ها موثر و کارآمد بودن این الگوریتم حتی در حل مسائل با مقیاس بزرگ را نشان می دهد

کلیدواژه ها:

تخصیص سلاح به هدف ، چیدمان سایت ، الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات PSO ، جنگ شبکه مدار ، مدیریت نبرد ، استفاده از مسیردهی پرتابه