ارزیابی برخی خصوصیات زراعی و فیتوشیمیایی در توده های بومی شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L)

عملکرد گیاه زراعی تابعی از اثر متقابل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است. این پژوهش با هدف ارزیابی برخی خصوصیات زراعی، دارویی و شناسایی و معرفی توده های برتر شنبلیله جهت مطالعات تکمیلی انجام شد. بدین منظور ژرم پلاسم 33 توده بومی شنبلیله جمع آوری شده از نقاط مختلف ایران، در گلخانه پژوهشکده گیاهان دارویی، در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از اختلاف بارز بین توده ها برای عملکرد و برخی صفات زراعی بود که نشان دهنده تنوع ژنتیکی مناسب در این ژرم پلاسم ها می باشد. توده پلدشت (با 48/9 گرم در بوته) و توده های بیرجند ،خوی و ماکو به لحاظ عملکرد دانه در بوته نسبت به سایر توده ها عملکرد بهتری داشتند. توده اراک به لحاظ ارتفاع بوته با 43/2 سانتی متر و عملکرد زیست توده 165/9 گرم در بوته واجد بالاترین پتانسیل جهت تولید علوفه نسبت به سایر توده ها بود. همچنین توده اراک با 0/271 درصد تریگونلین به لحاظ ماده موثره نسبت به سایر توده ها برتری نشان داد. در مجموع بر اساس این پژوهش بنظر می رسد که توده اراک به لحاظ تولید علوفه و غلظت ماده موثره و توده پلدشت به لحاظ عملکرد دانه از ظرفیت های ژنتیکی مناسبی جهت استفاده در برنامه های اصلاحی برخوردار می باشند.

کلیدواژه ها:

تریگونلین ، تنوع ژنتیکی ، توده های بومی شنبلیله ، عملکرد