نقش تنوع فرهنگی - قومی در توسعه گردشگری کشور ایران

ملت تجلی شکل گیری اراده ملی – مرکب از همه گروهها اعم از قومی و غیره – است. به همین دلیل باید همه گوناگونی های گروه های مختلف به عنوان سرمایه فرهنگی حفظ شود و گرنه در روند جهانی شدن کنونی که خواستار متحدالشکل شدن همه اقوام و ملت ها است همه ویژگی های فرهنگی – قومی زیر تمدن ایرانی یکپارچه می شود و مفهوم هویت ایرانی را به نمایش می گذارد. گوناگونی فرهنگی – قومی یکی از عوامل مهم گردشگری شناخته شده و به عنوان سرمایه فرهنگی کم نظیر برای توسعه گردشگری دانسته می شود. تنوع فرهنگی – قومی، جامعه را از یکنواختی و کسالت برای گردشگران داخلی و خارجی بیرون می آورد و باعث می شود که مدت زمان اقامت یک گردشگر در کشور بیشتر شود که در کشورهای دیگر برای افزایش مدت زمان اقامت گردشگران بسیار هزینه و تبلیغات می شود در حالی که ما با کمترین هزینه و تنها با معرفی و استفاده از این توان های بالقوه کشور می توانیم هم در جذب گردشگر پیشرفت های زیادی داشته باشیم و هم برای گردشگر جذابیت های بیشتری فراهم آوریم. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات کیفی در پی تبیین نقش تنوع فرهنگی – قومی در توسعه گردشگری کشور ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری قومی - فرهنگی ، تنوع فرهنگی ، سرمایه فرهنگی ، اقوام ایرانی ، جذابیت فرهنگی