بررسی عوامل موثربرپذیرش کشاورزی ارگانیک درنظام بهره برداری خرده دهقانی

توسعه پایداررهیافتی است که بدون آنکه توانایی نسل های اینده رابرای رفع نیاز خود به مخاطره اندازدنیازهای نسل حاضررابراورده می نماید توسعه پایدارکشاورزی نیز نظامی است که درآن ازشیوه های غیرکارای سنتی وغیراقتصادی جلوگیری می کند و براستفاده ازدانش وشیوه های مدرن کشاورزی تکیه دارد که با استفاده ازاین شیوه و مدنظر قراردادن مسائل زیست محیطی به اقتصادی بودن و بازده بیشتری تولید نیز توجه کافی دارد کشاورزی ارگانیک کارامدترین راهکاربرای رسیدن به کشاورزی پایداروتولید غذای سالم می باشد این کشاورزی شیوه ای ازکشت وکاربرمبنای اصول بوم شناختی اکولوژیک است وهدف آن استقرار نظام کشت پایدارمی باشد ازدیدگاه بسیاری ازکارشناسان استفاده ازتکنیک های کشاورزی ارگانیک یک نظام بهره برداری رادرشرایط خوبی قرارمیدهد بطوریکه درآن ضمن کاهش هزینه های تولید و افزایش عملکردمنافع زیست محیطی زیادی نیز ایجادمیگردد گرایش جهانی روندروبه رشدی را به سمت استفاده ازاین گونه محصولات نشان میدهد درایران بدلیل غالب بودن نظام بهره برداری دهقانی با اراضی کوچک وخردوهمچنین ن یروی کارزیاد دربخش کشاورزی زمینه مساعدی جهت توسعه کشت ارگانیک وجود دارد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، کشاورزی ارگانیک ، نظام خرده دهقانی