استفاده از بهینه سازی چندهدفی در تخصیص جریان ترافیک در حالت تقاضای سفر متغیر

در بین روشهای تخصیص ترافیک، تعادل استفاده کننده و بهینه سازی سیستم به دلیل ارائه یک جریان تعادلی در شبکه بر دیگر روشها ترجیح داده میشوند. مساله مهمی که در مورد این روشها مطرح میشود به کارگیری همزمان این دو روش در تخصیص ترافیک میباشد. برای این منظور باید از مفاهیم بهینه سازی چندهدفی استفاده نمود. در کارهای قبلی صورت گرفته در زمینه استفاده از بهینه سازی چندهدفی در تخصیص جریان ترافیک، تقاضای سفر ثابت در نظر گرفته شده است، در حالی که در واقعیت تقاضا متغیر است. در این تحقیق روشهای تعادل استفاده کننده و بهینه سازی سیستم در حالتی که تقاضای سفر در شبکه متغیر است، به طور همزمان در قالب یک مساله بهینه- سازی چندهدفی مورد بررسی قرار میگیرد. برای محاسبه جوابهای بهینه پارتو در مساله تخصیص چندهدفی از روش وزندهی و برای انتخاب بهترین جواب در بین مجموعه پارتو، از روش Lp–norm استفاده شده است. به کارگیری نتایج در یک شبکه حمل و نقلی نشان میدهد که بهترین جواب برای تخصیص چندهدفی در حالت تقاضای سفر متغیر، نه در حالت تعادل استفاده کننده یا بهینه سازی سیستم تنها، بلکه در حالتی اتفاق میافتد که تابع تعادل استفاده کننده دارای وزن 0/6 و تابع بهینه سازی سیستم دارای وزن 0/4 می باشد.

کلیدواژه ها:

تخصیص جریان ترافیک ، تقاضای سفر متغیر ، تعادل استفاده کننده ، بهینه سازی سیستم