بررسی تاثیر استفاده از روش آموزش معکوس بر انگیزش و میزان یادگیری دانش آموزان پایه هفتم در درس ریاضی مبحث سطح وحجم

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی فرآیند یادگیری در کلاس معکوس بود. بررسی میزان اثر بخشی این روش تدریس بر تحقق تفکر ریاضی وار و بر نگرش دانش آموزان نسبت به ریاضی و همچنین بررسی چالش ها و پتانسیل های این روش ادامه مسیر این مطالعه را هدایت کرده اند. نمونه مطالعه متشکل از۲۰ دانش آموز در گروه آزمایشی و ۲۰ دانش آموز در گروه کنترل است که همگی در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۹۷ در دبیرستان های دولتی دخترانه میاند و آب، در پایه هفتم مشغول تحصیل بودند. آزمون های کلاسی. ابزار این مطالعه برای سنجش نگرش دانش آموزان نسبت به درس ریاضی، پرسش نامه ی پالاسیوس، اریاس و اریاس (۲۰۱۴) است که در مقیاس لیکرتی، نگرش دانش آموزان را در قالب چهار مولفه سودمندی ریاضیات، لذت ریاضی، احساس ناتوانی و خود پنداره ی ریاضی، مورد سنجش قرار می دهد.در محور سنجش یادگیری نیز دو آزمون در قالب پیش آزمون و پس آزمون طراحی و استفاده شد که طی آن مهارت تعمیم و استدلال دانش آموزان مورد ارزیابی قرار گرفت.تحلیل های کمی هم نشان از آن دارند که در تمامی مولفه های نگرش, به شکلی معنادار در گروه آزمایش، تغییرات مثبت اتفاق افتاده است.

کلیدواژه ها:

کلاس معکوس ، یادگیری ، تفکر ریاضی وار