تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر تنظیم هیجان در نوجوانان بی سرپرست

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر روی تنظیم هیجان در نوجوانان بی سرپرست بوده است. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان بیسرپرست ساکن در مراکز نگهداری استان اردبیل در سال ۱۴۰۱ میباشد. از بین این افراد ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (n=۱۵) و کنترل (n=۱۵) جایگزین شد که در طی پژوهش ۱ نفر از گروه آزمایش و ۱ نفر از گروه کنترل خارج شدند. گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر ذهنی سازی به صورت گروهی در ۲۰ جلسه قرار گرفت. گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه تنظیم هیجان گراس و جان صورت گرفت. در انتها داده ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) در نرم افزار SPSS (نسخه (۲۶ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از این بود که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایشی و کنترل در نمره تنظیم هیجان وجود دارد؛ لذا میتوان اینگونه نتیجه گیری کرد که مداخله درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر روی تنظیم هیجان در نوجوانان بی سرپرست اثرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر ذهنی سازی ، تنظیم هیجان ، نوجوانان بی سرپرست