شناسایی و ارزیابی راهکارهای طراحی باغ شفابخش موثر بر بهبود عملکرد کودکان اتیسم

از میان انواع اختلالاتی که کودکان در معرضشان هستند شاید به جرات بتوان گفت که اتیسم یکی از بزرگترین ناراحتی ها چه برای والدین و چه برای کودکان می باشد. با توجه به گسترش این اختلالدر جهان و اخیرا در ایران مناسب سازی محیط های توانبخشی برای کودکان اتیسم حیاتی است . مداخله اولیه و بهبود عملکرد فضاهای درمانی ، یکی از مهم ترین کلیدهای کنترل و کاهش علائم اتیسم است .هدف از این پژوهش یافتن و اولویت بندی راههایی است که بتوان سازماندهی فضایی در باغ شفابخش را به همراه طیف وسیعی از رنگ ها، بافت ها، صداها و رایحه ها، برای بهبود آسیب های حسی کودکان مبتلا به ASD به منظور ایجاد محیط های حمایتی به کار برد؛ چرا که مناسب سازی فضایی برای آنها، نه تنها موجب بهبود یا رفع اختلالات، افزایش بازده و افزایش اعتماد به نفس این کودکان، بلکه به نوعی موجب اطلاع رسانی جمعی و آشنایی بیشتر جامعه با این افراد و نیازهای شان می گردد.روش تحقیق در گام مرور ادبیات توصیفی -تحلیلی است . در این مرحله عوامل موثر و مهم در طراحی باغهای شفابخش در مراکز توانبخشی کودکان اتیسم شناسایی و در چند دسته ی : مواد و منابع چشم انداز، فعالیت های فیزیکی اجرا شونده در باغ، ابزارهای طراحی ، ویژگی های فیزیکی سایت ، توجهات ویژه، اصول طراحی طبقه بندی و شناسایی شدند و با استفاده از روش تحلیل محتوا فراوانی های هر دسته به دست آورده شد که در نتیجه گیری پژوهش به آنها اشاره شده است .نتایج در این زمینه نشان می دهد که طراحی اصولی باغ شفابخش برای کودکان اتیسم باید به عنوان بخشی از مداخلات زود هنگام و درمانهای مکمل به کار رود چرا که می تواند امکاناتی را ارائه دهد که در پی آن کودکان اتیسم بتوانند در یک محیط امن تجربیات مختلف را زندگی کنند و نیز فضایی برای تعامل با دیگر کودکان (بدون اختلال، اتیسم ، معلول ذهنی ، معلول جسمی و...) باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، توانبخشی ، اتیسم ، باغ شفابخش ، کودکان