بررسی و تحلیل شیوههای آموزش دروس طراحی شهری در رشته مهندسی شهرسازی

محتوای آموزشی هر حرفه ای از نقش و جایگاه آن حرفه در جامعه ناشی می شود و آموزش دروس طراحی شهری نیز از این قاعده مستثنی نیست ، در واقع محتوای آموزشهای مرتبط با طراحی شهری باید در عمل پاسخگوی متخصصان و مهندسان شهرسازی باشد. در همین راستا در این مقاله ضمن پرداختن به موضوع محتوا و اهداف، مقوله هایی مانند؛ نقش فرایند یاددهی و یادگیری بالحاظ انتخاب فنون و مهارتهای تدریس در حیطه های مختلف یادگیری (حیطه شناختی ، حیطه عاطفی و حیطه روانی -حرکتی ) که در تدریس دروس تئوری و عملی بسیار مهم می باشند پرداخته می شود و در آموزش و تدریس موضوعات اصلی طراحی شهری که شامل مبانی نظری ، روشها و فنون طراحی ، اندیشه ها و نظرات، مبانی برنامه ریزی شهری و روانشناسی محیط مد نظر قرار دارد. همچنین در این ارتباط الگوها و آموزشهای یادگیری بر مبنای چهار روش مرسوم یعنی روشهای سنتی ، پروژه محور، خدمات محور و آموزش پایدار مطرح می باشند. علاوه بر آنها در پژوهش های اخیر؛ شیوههای آموزش با تاکید بر چارچوب مسئولیت اجتماعی از مهم ترین شیوههای آموزش در این رشته محسوب می شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی و دست یابی به مولفه های مهم و تعیین مناسب ترین شیوه-های آموزش دروس طراحی شهری در رشته مهندسی شهرسازی می باشد بر اساس این هدف، یک تحقیق کاربردی محسوب می شود لذا برمبنای مطالعات کیفی با استفاده از روش فراترکیب به تشریح وضعیت مسئله ، ابعاد آن و شناسایی مولفه های آموزش در طراحی شهری می پردازد. جامعه آماری عبارت از بررسی ۳۰ مقاله و انتخاب ۲۲ مورد براساس مراحل بررسی روش فراترکیب می باشد. یافته ها نشان می دهد مقوله های مهمی بعنوان سبک های جدید در یادگیری و طراحی دروس شهرسازی مطرح می باشند.

کلیدواژه ها:

شیوههای آموزش ، طراحی شهری ، یاددهی و یادگیری ، فنون یادگیری