تاثیر آرایش تمرین انتقالی بر تداخل زمینه ای در یادگیری مهارت بدمینتون

هدف تحقیق بررسی تاثیر آرایش تمرین انتقالی بر تداخل زمینه ای در یادگیری مهارت های حرکتی بود. روش پژوهش نیمه تجربی و از یک طرح شامل سه گروه تجربی استفاده شد. آزمودنی ها 30 دانشجوی دختر رشته تربیت بدنی دانشگاه ارومیه (سن (19± 1/ 3) که بصورت داوطلبانه در طرح شرکت کردند. آزمودنی ها سه مهارت بدمینتون (سرویس بلند، ضربه فورهند، ضربه بک هند) را طی ده جلسه تمرین کردند. هر فرد، در هر جلسه 15 تلاش از هر مهارت و جمعا 45 کوشش را تمرین کرد. گروه مسدود تمام کوشش ها را به صورت مسدود تمرین کردند. گروه تصادفی به صورت تصادفی از هر سه مهارت به شکلی که در یک ردیف دو مهارت مشابه، پشت سرهم تکرار نشود، تمرین کردند. گروه آرایش تمرین انتقالی در سه جلسه اول بصورت مسدود، سه جلسه دوم بسته های 5 تایی تصادفی و سه جلسه سوم بسته های 3 تایی تصادفی و یک جلسه آخر را به صورت کاملا تصادفی تمرین کردند. عملکرد گروهها در هر جلسه ثبت شد. در پایان، آزمون های ملاک شامل یادداری آتی و به فاصله 48 ساعت بی تمرینی یادداری تاخیری انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، تحلیل شدند. نتایج نشان داد در دوره اکتساب تفاوت بین گروه های مسدود، تصادفی و انتقالی معنی دار نبود، اما کنش متقابل (جلسات تمرینی × گروهها) معنی دار بود درازمون یادداری آنی فقط تفاوت بین گروه ها ی مسدود و تصادفی با برتری مسدود، معنی دار بود. در آزمون یادداری تأخیری هر دو گروه تصادفی و انتقالی به طور معنی داری عمکرد بهتری نسبت به گروه مسدود داشت. گروه انتقالی عملکرد بهتری نسبت به گروه تصادفی داشت و این تفاوت ازنظرآماری معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

آرایش تمرین انتقالی ، تداخل زمینه ای متوسط ، تمرین مسدود ، تمرین تصادفی ، اکتساب ، یادداری