واکاوی ریشه های مشترک بینش شهودی (عرفان) و هنر عکاسی
محل انتشار: نشریه مطالعات هنر آپادانا، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AARS-1-1_001
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1402
چکیده مقاله:
عرفان (شهود) و عکاسی با هم یگانگی هایی دارند، که ما را قادر می سازد آنها را هم تراز با هم مقایسه کنیم. هنرمند عکاس، آنگاه که با تکیه بر قدرت مکاشفه و ادراک شهودی خود حقایق هستی را درمی یابد و در لحظه قطعی، آن جلوه از جمال حق را که بر او آشکار شده، بر صفحه حساس فیلم ثبت می کند، در هیبت عارفی است که دریافت های آنی و الهامات خود از ذات حق تعالی را به زبان تمثیل به نظم و نثر بیان می کند. در همین راستا این مقاله که به روش تحلیلی_توصیفی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای انجام شده، در پی آن است تا با رویکردی عرفانی به مقوله عکاسی، به واکاوی نقاط مشترک در دو حوزه عرفان و هنر عکاسی بپردازد تا با تبیین این ریشه های مشترک، راه گشای هنرمند عکاس در بهره وری از سازوکار شهود عارفانه در بستر آفرینش آثار هنری او باشد.
نویسندگان
سحر جعفری
دانشجوی کارشناسی ارشد گرافیک، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران