بررسی فاکتور اضطراب در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سیستم های آموزش و پرورش

مطالعه حاضر به بررسی فاکتور اضطراب در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سیستم های آموزشی پرداخته است. جامعه بشری در طی چند دهه اخیر شاهد پیشرفت های شگرفی در رشته های مختلف علمی بوده است. در میان نقش و ارزش پیشرفت های، به عمل آمده در علم روان شناسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که این علوم با سلامتی روان انسان ارتباطی تنگاتنگ دارید. شناخت هر چه بیشتر علل و عوامل ایجادکننده بیماری های روانی، افزایش توانایی در روش های تشخیص، شناخت روش های پیشگیری و سرانجام کشف و ابداع داروها و روشهای درمانی موثر همگی باعث بهبود کیفیت زندگی و افزایش طول عمر متوسط انسان در جوامع مختلف شده است. تحقیقات مختلف در مورد انواع بیماری ها، این نکته را بیش از پیش به اثبات رسانیده که همواره پیشگیری بهتر از درمان است. اضطراب خصوصیتی فوق العاده گسترده و فراگیر است و از روزهای اول کودکی تا سنین پیری با فرد همراه می باشد و ناشی از ترسی مبهم و حالات هیجانی است. نشانه های اضطراب در چهار قسمت فیزیکی، احساسی، ذهنی و رفتاری نمایان می گردد. در قسمت فیزیکی (بدن) قلب به تپش می افتد، ضربان قلب تند می شود، تنفس نامنظم می گردد، دست و پا سرد می شود، بدن بویژه دست و پا می لرزد، بدن خصوصا دست و پا عرق می کند و فرد با مشکلات خواب و خستگی مواجه می شود. نشانه های احساسی را می توان در انزواطلبی، پرخاشگری، نوسانات خلقی، و احساس گناه کردن خلاصه کرد. همچنین نشانه های ذهنی فرد مضطرب فراموشی، عدم تمرکز، اشتباهات مکرر، مشغول کردن ذهن با افکار پوچ، ضعف حافظه و اختلال در یادگیری است. از جمله رفتارهای فرد مضطرب را می توان استعمال دخانیات، مشروبات الکلی، قطع رابطه با دیگران، رفتار وسواسی، خودکشی و صدمه زدن به خویش بیان نمود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، سیستم آموزشی ، دانش آموز ، پیشرفت تحصیلی ، بیماری.