اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عزت نفس دانش آموز دچار اختلال یادگیری

به جرات می توان یادگیری را بنیادی ترین فرآیندی دانست که در نتیجه ی آن، موجودی ناتوان و درمانده در طی زمان و در تعامل و رشد جسمی به فردی تحول یافته می رسد که توانایی های شناختی و قدرت اندیشه او حد و مرزی نمی شناسد. این پژوهش به منظور درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روی عزت نفس دانش آموز مبتلا به اختلالات یادگیری انجام پذیرفته است. طرح پژوهش این تحقیق از نوع آزمایشی و جامعه آماری آن کلیه دانش آموز پسر پایه پنجم مبتلا به اختلال یادگیری شهر کرج بودند که براساس پرسشنامه عزت نفس، ۳۰ نفر از دانش آموز که از خودکارآمدی و عزت نفس پایینی برخوردار بودند، به طور تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایشی هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای یک بار) درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت داشته و گروه کنترل آموزشی در این زمینه دریافت نداشته است. پس از آموزش، پرسشنامه های این پژوهش مجددا بر روی اعضای هر دو گروه اجرا گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری مانکوا استفاده شده است. تحلیل کوواریانس چند متغیری در متن مانکوا نشان داده است درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش عزت نفس دانش آموز دچار اختلال یادگیری موثر است. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از جمله روش های موثر در افزایش عزت نفس دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری می باشد.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری.