همکاری انسان با وسیله نقلیه در رانندگی خودکار با استفاده از هوش مصنوعی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 68

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ECMECONF17_028

تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1402

چکیده مقاله:

این تحقیقات در زمینه رانندگی خودکار به دلیل مزایای ذاتی سیستم های رانندگی خودران، بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. مزیت اصلی این سیستم ها جدایی راننده از وسیله نقلیه است که دخالت انسان را کاهش می دهد. با این حال، سیستم رانندگی خودمختار شامل زیرسیستم های زیادی است که باید به عنوان یک سیستم کامل یکپارچه شوند. برخی از وظایف این سیستم ها شامل برنامه ریزی حرکت، مکان یابی خودرو، تشخیص عابرپیاده، تشخیص علائم ترافیکی، تشخیص علامت گذاری جاده، پارک خودکار، امنیت سایبری خودرو و عیب یابی سیستم هستند. هدف این مقاله مرور ی بر الگوریتم های مختلف یادگیری ماشین و یادگیری عمیق است که در معمار ی سیستم های رانندگی خودمختار برای کارهای مختلف مانند برنامه ریزی حرکت، مکان یابی خودرو، تشخیص عابرپیاده، تشخیص علائم ترافیکی، تشخیص علامت گذاری جاده، پارک خودکار، امنیت سایبری خودرو و عیب یابی استفاده می شوند. این مقاله جنبه های فنی یادگیری ماشین و الگوریتم های یادگیری عمیق مورد استفاده برای سیستم های رانندگی خودکار را بررسی می کند. مقایسه این الگوریتم ها براساس معیار های مختلف مانند معدل تقاطع در بیش از اتحاد، (mIoU)، (AP) نرخ تشخص از دست رفته، نرخ اشتباه مثبت کاذب در هر تصویر (FPPI) و عدد متوسط برای تشخص فرآیند نادرست انجام می شود[۳]. این مقاله به بررسی تعامل انسان و وسیله نقلیه در رانندگی خودکار می پردازد. محدودیت های اتوماسیون بر اساس فناوری مورد بحث قرار گرفته و مزایا و معایب عوامل انسانی بررسی می شود. همچنین مشارکت یادگیری ماشینی در رانندگی خودکار و نحوه ی تاثیر آن بر طراحی رابطه بین راننده و وسیله نقلیه مورد بررسی قرار می گیرد. چالش های موجود در عنصر انسانی برای ایجاد امکانات اتوماسیون جاده ها نیز مورد بحث قرار می گیرد. به ویژه، پیامدهای ناخواسته اتوماسیون بر بار کاری راننده، آگاهی از موقعیت و اعتماد مورد بررسی قرار می گیرد و تعاملات اجتماعی بین راننده، وسیله نقلیه و سایر کاربران جاده مورد بررسی قرار می گیرد. این بررسی به متخصصان کمک می کند تا جهت های آینده را برای همکاری ایمن تر، کارآمدتر و موثرتر انسان و وسیله نقلیه شکل دهند.[۵] این مقاله به بررسی تعامل انسان و وسیله نقلیه در رانندگی خودکار می پردازد. محدودیت های اتوماسیون بر اساس فناوری مورد بحث قرار گرفته و مزایا و معایب عوامل انسانی بررسی می شود. همچنین مشارکت یادگیری ماشینی در رانندگی خودکار و نحوه ی تاثیر آن بر طراحی رابطه بین راننده و وسیله نقلیه مورد بررسی قرار می گیرد. چالش های موجود در عنصر انسانی برای ایجاد امکانات اتوماسیون جاده ها نیز مورد بحث قرار می گیرد. به ویژه، پیامدهای ناخواسته اتوماسیون بر بار کاری راننده، آگاهی از موقعیت و اعتماد مورد بررسی قرار می گیرد و تعاملات اجتماعی بین راننده، وسیله نقلیه و سایر کاربران جاده مورد بررسی قرار می گیرد. این بررسی به متخصصان کمک می کند تا جهت های آینده را برای همکاری ایمن تر، کارآمدتر و موثرتر انسان و وسیله نقلیه شکل دهند.[۱] این مقاله به بررسی اتوماسیون هوشمند (IA) در خودروها می پردازد که ترکیبی از اتوماسیون فرایند رباتیک و هوش مصنوعی است. IA می تواند انسان ها را به طور کامل با اتوماسیون جایگزین کند و با ایمنی بهتر و حرکت هوشمندانه خودروها عمل کند. در این مقاله، روش های اخیر و تحلیل مقایسه ای آن ها که از هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و اینترنت اشیاء در خودروهای خودران استفاده می کنند، بررسی شده است. همچنین، استانداردهای ایمنی و چالش های مرتبط با خودروهای خودران در زمینه شناسایی اشیا، امنیت سایبری و حریم خصوصی V۲X نیز مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این، پیشرفت های فناوری خودروهای خودران با استفاده از یادگیری ماشین، یادگیری عمیق، یادگیری تقویت شده، تکنیک های آماری و IoT با تحلیل مقایسه ای ارائه شده است. در نهایت، جهت های آینده نیز برای بهبود خودروهای خودران مورد بررسی قرار گرفته است.[۴] این تحقیق نشان می دهد که فناوری های دیجیتال با ایجاد وابستگی های متقابل جدید با شرکت ها و صنعت خارج از مرزها، تحول صنعتی را تحریک می کنند. در این مطالعه، از یک رویکرد پژوهشی مدل سازی موضوعی برای بررسی پتنت های فناوری خودروهای خودران از شرکت های فعال در سوئد استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که ۲۶ موضوع فناوری دیجیتال وجود دارد که صنعت خودرو را متحول می کند. این موضوعات فناوری دیجیتال را در چهار دسته فناوری ایده آل-معمولی برای تحول توزیع می شوند: افزایش، گسترش، تبدیل و اختلال. این مطالعه ارزشمند است و نشان می دهد که فناوری های دیجیتال در صنعت خودروسازی عمدتا دارای ویژگی های افزایشی هستند، اما پیش شرط های لازم برای چند فناوری رادیکال تر برای دستیابی به پتانسیل خود در تغییر صنعت را فراهم می کنند.[

نویسندگان

راضیه انصاری شیری

دانشجوی ارشد هوش مصنوعی،دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه میبد،میبد،ایران

مطهره اکبری پودینه

دانشجوی ارشد هوش مصنوعی،دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه میبد،میبد،ایران

سیدحسن مرتضوی

استادیار گروه کامپیوتر،دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه میبد، میبد ، ایران