‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ آموزش مهارت های اجتماعی بر اختلال شخصیت و اختلال رفتاری در دانش آموزان

رفتارهای بزهکارانه جوانان انواع مختلفی دارد که بر حسب عمق، شدت و پیامدهای آن به بزهکاری های شدید مانند تجاوز به عنف، سرقت مسلحانه، سوء مصرف الکل و مواد مخدر و بزهکاری های ملایم نظیر: فرار از خانه و مدرسه، تخریب اموال عمومی و خصوصی و دزدی های کوچک تقسیم میشوند (احمدی و معینی، ۱۳۹۴). کودکان و نوجوانان هر روزه با گستره وسیعی از موقعیت های مسئله ساز اجتماعی مواجه هستند. کم توانی ذهنی نوعی ناتوانی است که به وسیله محدودیت معنی دار هم در کارکرد هوشی و هم در رفتار سازشی مشخص می شود. این ناتوانی قبل از ۱۸ سالگی رخ می دهد و میزان شیوع آن بین یک تا سه درصد کل جمعیت برآورد شده است. بیشتر افرادی که با کم توانی ذهنی شناسایی می شوند، در طبقه کم توانی ذهنی آموزش پذیر قرار می گیرند. کودکان و نوجوانان کم توان ذهنی در مهارت های اجتماعی نقص دارند؛ بنابراین آموزش مهارت های اجتماعی معمولا بخش جدایی ناپذیر برنامه های مربوط به افراد کم توان ذهنی است. این موضوع اهمیت دارد که دانش آموزان بتوانند با خانواده، همسالان، معلمان و دیگر افراد جامعه روابط اجتماعی مثبتی برقرار و آن را حفظ کنند. کودکان کم توان ذهنی علاوه بر مشکلات شناختی و اجتماعی، مشکلات رفتاری و هیجانی را نیز نشان میدهند. اختلالهای رفتاری، مشکلات فردی و اجتماعی بسیاری ایجاد می کند و ابتلای کودکان به این اختلالها معضلات فراوانی برای خانواده و مدرسه به وجود میآورد. همچنین آنها را در مقابل آشفتگیهای روانی و اجتماعی دوران نوجوانی و حتی بزرگسالی آسیبپذیر می کند. آموزش مهارت های اجتماعی به ویژه در دوره نوجوانی، می تواند تاثیرات مثبتی بر رفتارهای دانش آموزان کم توان ذهنی و مشکلات آنها در این حوزه داشته باشد (نسائیان و اسدی گندمانی، ۱۳۹۵).

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، اختلال شخصیت ، اختلال رفتاری.